jose schreef op vrijdag 28 april 2006, 14:15:


Zo had ik dat wel gelezen, je paard kreeg problemen op het hard omdat ie een "koudbloed" is en zachtere hoeven heeft.


Ja, en dit is dus precies wat ik beweerde, het heeft te maken met vorm en het zijn de hardhoevige die veel harde ondergrond NODIG hebben (want die krijgen snel problemen op zachte ondergrond, daar heb je dus meer werk aan), maar daarmee kun je het niet omdraaien.

Verder heb ik het citaat gegeven waarin staat dat het mogelijk is (met tijd enz) een breedhoevige op harde ondergrond te houden en dat was de allereerste vraag.

Karin

jose schreef op vrijdag 28 april 2006, 16:16:


Een Fries zal minder snel problemen op het zacht hebben dat een Arabier, maar Strasser (ea) vind dat elk paard harde ondergrond nodig heeft, alleen de mate waarin dat noodzakelijk is voor de gezondheid van hoeven, verschilt.
Dat dik worden vd zool kun je verklaren door de overgang. Wanneer ze meer hoefmechanisme krijgen door de manier van bekappen of omdat ze meer op het hard lopen wordt de zool gestimuleerd om te groeien. Dat is een kwestie van aanpassen, dat gaat weer over als de hoef zich heeft aangepast en er een goede kwaliteit hoef komt, die je paard nu waarschijnlijk niet had/heeft .
Dat betekent alleen maar dat je vaker moet trimmen (de zool dus ook, volgens Strasser) voor de tijd dat dat nodig is en afhankelijk van de hoeveelheid beweging.


Slecht lopen kan toch met van alles te maken hebben? Misschien was de overgang van zacht-hard wel te abrupt en te veel? Vermeerdert hoefmechanisme doet soms in het begin pijn... Het is altijd de balans die je zoekt tussen ondergrond, hoeveelheid beweging en de trim die je toepast. Dat kost tijd voor de hoef, dat kost ook tijd voor de trimmer, die de hoef van dat paard zal moeten leren kennen in de omstandigheden waarin het paard leeft.
De kwaliteit van de hoeven zullen uiteindelijk beter worden met meer harde ondergrond, ook bij een Fries.

Karin

trea hoex schreef op zondag 30 april 2006, 7:05:


Ik zou daaruit, zoals ik al eerder heb aangegeven, concluderen dat de trim niet is aangepast en dat er niets of te weinig is weggesneden uit de zool.
Maar goed, ik ben dan ook een `strasseraar` die niet zo´n bezwaar heeft tegen het snijden in , een deel van, de zool.

Ik kan me daarom ook niet zo goed voorstellen dat Jose de conclusie getrokken heeft zoals ze die getrokken heeft, de context waarin Strasser schrijft is er natuurlijk wel een waarbij het snijden in de zool niet per definitie afgewezen wordt.

Overigens lopen de zolen van mijn hardhoevige ook snel vol in de wei, daar moet altijd wat meer bij weggesneden worden. Bij hardhoevige is het probleem dat het hoefmechanisme op zachte grond snel vermindert met alle risico van dien.
De zolen van mijn 7 jaar geleden bevangen hardhoevige worden daarom altijd wat dunner gesneden, tenzij de wei bevroren is met bobbels, hetgeen wel als consequentie heeft dat ze wat voorzichtiger is op steentjes. Maar daar pas ik me dan wel aan aan en rij niet over steenslag als dat niet strikt noodzakelijk is. Had ik maar geen hardhoevige moeten kopen die op zachte ondergrond moet leven...
De keus tussen eventueel bevangen en niet over steentjes rijden is niet zo moeilijk. Daar ik haar ook een leven op gras, in de kudde en in zo groot mogelijke vrijheid niet wil onthouden, snij ik liever wat van de zool weg.
Soms snap ik dan ook de weerstand niet die er hier heerst tav het snijden in de zool.

Karin

Frans Veldman schreef op zondag 30 april 2006, 12:28:


Ja, dat kan. Ik merk het echter meteen aan mijn paard, ze gaat stugger/stijver lopen als de zolen te vol zijn. Stijver worden is over het algemeen geen goed voorteken bij een paard dat al eens bevangen is geweest.
En ja, dat kan, alleen lees ik steeds vaker dat paarden het gras af moeten, alleen moeten staan, dat lijkt me een behoorlijk traditionele gedachte.
En nee, ik zeg hiermee niet dat dat in sommige gevallen niet echt nodig zal zijn.

En ik ben wel paarden tegen gekomen die slecht gingen lopen met het niet snijden in de zool, de mijne, maar ook andere, en ik heb het hier op het forum net zo goed gelezen.



Bij Strasser is er een ander referentiepunt, de dirt line.



Het maakt het paard niet altijd gevoeliger, dat is echt een vooroordeel.
Als ze dat wel doen nemen ze misschien minder, dat klopt,dat kan inderdaad een nadeel zijn, maar beweging krijgen ligt aan de eigenaar. Waarmee ik niet wil zeggen dat je paarden met erg zere voeten maar mee moet sleuren, het is heel SOMS echter wel nodig voor de gezondheid.



Dat kan ik in mijn ervaring niet beamen.



Yep, dat geloof ik ook meteen, maar ik denk niet dat zij niet flexibel zijn en hun werk niet aanpassen aan paard, beweging en ondergrond.



Je kunt het uitleggen wat je wil, ik ben niet overtuigd dat dat in alle gevallen zo is En ik ben ook helemaal niet tegen natuurlijk bekappen of zeg of vind dat Strasser "beter" is oid, in tegendeel, ik vind het alleen maar jammer als die tegenstelling zo ervaren wordt door beide partijen, want met de vele, vele overeenkomsten zouden we een stuk verder komen in paardenland.
Wat ik alleen bedoel is de starre houding tegen het snijden in de zool en het vooroordeel dat alle paarden dan rot gaan lopen, dat hier soms gehanteerd wordt. Een houding die ik ook niet begrijp wanneer je bv WEL bent voor het flexibel hanteren van de hoogte van de hiel omdat je vind dat die aangepast moet worden aan het paard. Voor mij geldt dat dus ook voor het eventueel snijden in de zool. Je past je aan aan omstandigheden, beweging, eventuele noodzaak en paard.


Karin

Nick Altena schreef op zondag 30 april 2006, 20:29:


Nee Nick, dat zeg ik niet, ik heb het nu over een hardhoevige op zachte ondergrond. Die krijgen snel problemen (de een dan nog wat sneller dan de ander), dat wordt ook hier gezegd. Bij mijn merrie heeft zich dat 7 jaar geleden geuit in bevangenheid, dat wil ik niet nogmaals meemaken en dat heb ik ook niet meer meegemaakt, ik ga er dus vanuit dat het beleid dat daarop is losgelaten, goed is.



Ik kan dat niet altijd begrijpen...vroeger was het eiwit dat de schuldige was, tegenwoordig is het fructaan, magnesium enz.
Van die dingen was ik 7 jaar terug ook op de hoogte, dat was toen al bekend, er is hooguit wat meer info gekomen. Grote valkuil is dat herhaling en het steeds lezen dat dat een mogelijke oorzaak is, vanzelf de waarheid maakt. Het maakt je blik erg nauw.
Waarmee ik dus weer niet zeg dat dat geen rol speelt of kan spelen en dat het voor sommige paarden nodig is uit het gras te gaan, het wordt alleen wel snel geroepen.
En paarden die uit het gras gaan, gaan meestal ook uit hun kudde.



Ja, ik begrijp best dat je voorzichtig bent, je hoeft ook het in de zool snijden niet te promoten. Maar blijven ontkennen dat dat soms wel nodig is en het ook door natuurlijk bekappers wordt toegepast, is een ander verhaal.



??? Volgens mij had ik dat al verteld, een te volle zool is niet goed voor mijn hardhoevige op zachte ondergrond. Ze kan niet aan de slijtage komen die nodig is voor haar voeten, ik heb geen rotsweiland, ze groeien dus vol in no time, net als die van de paarden van Trea. Ze gaat rotter lopen, het hoefmechanisme vermindert snel met het risico op herhaling van bevangenheid.



??? Hoezo grove opmerking? Ik zeg alleen dat zij resultaat boeken, maar net als een aantal natuurlijk bekappers hier in Ned, best wel eens van de regels zullen afwijken.



Ach Nick, mekaar om de oren slaan heeft geen nut en zal het vertrouwen van de tegenstanders of twijfelaars niet winnen.



Ik hoop dat ik heb uitgelegd dat je het niet zo zwart-wit moet zien.
Dat regels je blik niet moeten vernauwen en daar soms van afgeweken moet worden. En dat is net zo goed een ergenis die ik heb bij Strasser en haar regels.


Nee, maar het is mij net zo min ontgaan dat er mensen zijn die wel problemen krijgen met het niet snijden in de zool.

Karin

Frans Veldman schreef op maandag 1 mei 2006, 10:31:




Ja, daar ben ik het deels wel mee eens. Alleen hebben hoeven een belangrijke rol in het afvoeren (doorvoeren) van afvalstoffen. Problemen ontstaan ook omdat een hoef een harde doos is en het niet weg kan,het blijft in de cellen zitten, hoopt zich op en daarom gaat het ontsteken. Het hoefmechanisme moet wel werken. Als dat niet werkt om wat voor reden dan ook blijft je paard problemen houden.
Het is mijn keus geweest mijn paard niet van het gras te houden of haar om de klipscheet uit de kudde te moeten halen, omdat ik dat "geen leven" voor haar vind, ik heb dus gekozen voor optimaal hoefmechanisme ook al betekent dat, dat de zool wat dunner is en wij niet over steentjes gaan .
Op "fructaandagen" gaan we extra lopen over asfalt om de afvalstoffen kwijt te raken.
Ik heb al 7 jaar geen probleem met dit beleid, ik merk dat het minder goed met haar gaat zodra de zool te vol wordt, ik zie dus geen reden iets te veranderen aan dat beleid.



Ik heb er 5, staan ook zomer en winter 24 uur buiten, lopen ook wat af, heb ook niet alle tijd van de wereld, maar we weten ook allemaal dat paarden te weinig beweging hebben, ook als ze zo gehouden worden. Als er dan problemen zijn is meer bewegen wel belangrijk.



Wie weet heb ik wel ongelijk hoor.
Jij weet ook alleen wat zij op hun sites en boeken schrijven, neem ik aan.


Dat weet ik en dat waardeer ik ook zeer.

Karin

Frans Veldman schreef op maandag 1 mei 2006, 12:21:


Bloedsomloop heeft er natuurlijk wel of beter gezegd ook, mee te maken. Een niet optimaal hoefmechanisme zorgt mede voor problemen. Een uitgangspunt van alle natuurlijk bekap stromingen. Een overmaat dat zich kan ophopen is altijd "gif". De oorzaak kan zijn, een niet optimaal hoefmechanisme.
Een achtergebleven placenta is een ander verhaal, dat lijkt me lastig te voorkomen.


Wat ik regelmatig hoor en lees, is dat men al snel de "schuld" geeft aan insulineresistentie, terwijl dat vaak alleen maar is "van horen zeggen".
Dat is net zo'n valkuil als er voorheen gezegd werd dat het eiwit was.
Ik zeg niet dat er niet gevallen zijn waarin dat waar is, ik zie alleen een overeenkomst met de traditionele gedachte.

Dat je zegt dat men moet oppassen is zeer begrijpelijk,dat doe ik ook, maar je moet net zo goed oppassen dat dat niet de waarheid wordt die voor dat paard helemaal niet hoeft te gelden en het op een andere manier kan worden opgelost.
Zoals ik ook voorheen bevangen shetjes ken, die gewoon in het gras staan, natuurlijk niet een overmaat, maar het kan dus wel als je de bekapping aanpast.



Toegevoerd en dus moeten worden afgevoerd...het heeft wel degelijk nut het hoefmechanisme te laten werken.
Ik heb nu iets te vaak meegemaakt en gehoord dat door te gaan lopen, de eerste tekenen van mogelijke bevangenheid niet resulteerden in bevangenheid zelf.
En misschien loop ik zelf nu soms wel overbodig hoor, wie weet, ik ga het alleen niet uitproberen, ik voel me er goed bij en mijn merrie voelt zich er goed bij, geen reden daar verandering in aan te brengen.



Maar da's toch ook niet wat ik zeg? Ik begrijp je conclusie niet..



Da's misschien in jouw ogen overbodig ...maar misschien had dat te maken met het feit dat Strasser vind dat de kroonranden ook in het water moeten, iets waar best wat voor te zeggen is, al doe ik dat zelf niet als de wei nat is.
Ik maak in droge periodes ook alleen maar een plas bij de drinkbak en spuit eens wat vaker, maar ga er ook geen 5 een kwartier in emmers water zetten...


Als dat gebeurt en Strasseraars dogmatisch bezig zijn, dan ben ik dat helemaal met je eens en daar heb ik 7 jaar geleden al tegen gevochten op Strasser lijsten want ook ik wordt er niet blij van als paarden te weinig vooruitgang boeken en blijven tobben. Je moet alleen ook niet vergeten dat bij Strasser (herself) alles moet kloppen, ondergrond moet aangepast, beweging moet aangepast, je moet (meestal) erg vaak trimmen in het begin enz. Ze stelt nogal hoge eisen, zeg maar. Als dat niet gebeurt, en meestal gebeurt dat niet genoeg, slaagt vaak zo'n trim niet en blijf je "aanmodderen". Het is dus niet perse de methode, het zijn vaak ook de omstandigheden of eigenaren die maken dat de methode niet werkt.


Karin

e m kraak schreef op maandag 1 mei 2006, 15:04:


Fijn dat je er moeite mee hebt. Ik probeer alleen de andere kant ook te belichten want die is er ook, meer niet.
En nee, ik ben niet bezig afstand te nemen van het Strasser gedachtengoed, zij heeft heel veel goeds en daar hebben we veel van geleerd. Maar ik heb ook geschreven dat ik "strasseraar" ben, niet voor niets tussen aanhalingstekens , dat ben ik altijd al geweest, er is hier nooit een Strasseraar bij mijn eigen paarden geweest, er zijn wel cursussen en conferenties bij Strasser bijgewoond, maar ik hou niet van scenes en ga graag mijn eigen gang. Ofwel, ik hoef geen afstand te nemen, want dat had ik al en ook wij klooien aan.

Karin

Frans Veldman schreef op maandag 1 mei 2006, 14:58:


Yep, ik geloof ook wel in het fructaanverhaal, anders zou ik daar zelf immers ook geen enkele rekening mee houden. Maar er is mij niet bekend of dat ook onderzocht is met verschillende bekapmethodes en verschillende mate van beweging.



Ik begrijp niet zo goed waar nou de verwarring zit, het lijkt alsof we volledig langs elkaar heen praten . Bij die veel te hoge concentratie ben je al te laat.
Maar we hadden het over het voorkomen van nogmaals bevangen raken.
Als je een hartpatient hebt met een niet goed pompend hart en je spuit daar "gif" in de bloedsomloop, dan zie je dat op de foto, op die plaats blijft dat "hangen" en er komt te weinig zuurstof, dus te weing metabolisme op die plek.
Dat stroomt niet door en kan dus niet worden verwerkt in de rest van het lichaam. Dat hart is de "doos" hoef, de troep kan niet weg en verwerkt worden zonder goed te pompen. Het "doos" zijn maakt een hoef kwetsbaar.



Nou dat lijkt me niet. Van een uur stoppen met eten krijg je je redding niet.


O, maar dan heb je me echt helemaal verkeerd begrepen ,
bij 1: Je draait het om. Bij paarden die te weinig hoefmechanisme hebben (om wat voor reden dan ook, in mijn geval een combinatie van ondergrond en ras) is het soms nodig in de zool te snijden om te zorgen dat er voldoende hoefmechanisme is.
bij 2: mijn paard loopt prima in de wei en over glad hard, alleen niet over steentjes. Ik dacht dat je het algemeen bedoelde, dat het inderdaad zo is dat paarden die pijn hebben zelf niet zullen bewegen, maar als ze geen pijn hebben is het ook geen ramp wel in de zool te snijden.
En 3: Daarom ben ik er geen voorstander van,natuurlijk niet, ik had het over meer bewegen dat een paard kan helpen die ziek is, die moet je helpen, ondanks dat het soms wat minder leuk zal zijn...


nee dus, je hebt me verkeerd begrepen. Het compenseert de slijtage die op rotsachtige bodem waarschijnlijk wel zou plaatsvinden.



Abcessen zijn meestal een genezingsproces, waar slecht weefsel zit, moet dat opgeruimd worden.


Het moet alleen geen dogma worden...


Karin

Nick Altena schreef op maandag 1 mei 2006, 18:44:


Ja, in feite betekent het dat, plus het feit dat ze bevangen geweest is. Je vergelijk met een ijzer vind ik echter volkomen misplaatst.
Ik HEB haar alleen wel en geen rotsweiland en moet het ook nog eens doen met het gras dat hier groeit.
Als de andere optie is dat ik haar zolen niet snij, zij daardoor slechter gaat lopen, ik haar uit de kudde moet halen, geen graasgelegenheid geef, dan lijkt mij dat een nog veel mindere oplossing.


Je hebt gelijk, alleen is de situatie niet anders dan dat ie is. Of ik moet haar weg doen naar voor haar betere leefomstandigheden of ik moet 1.5 ha rotsbodem gaan aanleggen en hopen dat dat genoeg is en er ook nog wat gras tussen groeit om aan de graasbehoefte te voldoen. Dat is beide geen optie, als je dat niet erg vind......



Gelukkig maar, maar mocht je twijfelen aan mijn bedoelingen, mijn merrie heeft er niks van te lijden hoor, van dat snijden in de zool.En ze ligt er niet wakker van dat ze niet zo goed over steentjes kan als we naar buiten gaan en verder loopt ze uitstekend.


Welk eigenbelang? Ik heb er alleen maar veel werk van en veel zorgen om (gehad)
Je doet alsof ik het mezelf makkelijk maak door haar zool te snijden.



Laten we het er dan maar op houden dat jij het ook niet hoeft te snappen want je hebt mijn paard niet , als ik het dan maar snap


Karin

Monique Meijer schreef op vrijdag 19 mei 2006, 14:05:


Niet om te promoten maar allemaal zelf aan wervels, botjes en spieren ed te gaan manipuleren, maar wel zeer leerzaam zijn oa deze boeken:

-"What the horses have told me" van de fransman Dominique Giniaux (een welbekende bij alle osteopaten)
isbn 0-933316-07-0
-"The well adjusted horse" van dr Damiel Kamen
isbn 1-57129-063-x
-Over spieren en spierproblemen: in het engels: "beating muscle injuries for horses" en in het duits "muskelprobleme bei pferden" van Jack Meagher
isbn 3-275-00906-0

Gaan over hoe je problemen kunt herkennen en opsporen (en eventueel met eenvoudige technieken zelf kunt behandelen)


Karin

Huertecilla schreef op donderdag 20 juli 2006, 12:58:


Ik volg dit topic met belangstelling, maar eea is me toch niet duidelijk. Ik ken de malibaud zadels en camarque zadels, ze passen echter niet op mijn paarden.
Maar daarmee zeg jij dat ik dus die (solinski) weg niet kan volgen, want ik heb het paard (zadel) er niet voor? Mijn ketting heeft dus zwakke schakels ? Ook al wil ik dit nog zo graag, die (onafhankelijke, niet volgende) zit kan ik nooit hebben of leren?
Ook niet met de Orthoflex (waar jullie ook mee rijden), hetgeen toch een heel ander zadel is?

Kun je me, zonder meteen naar je genoemde boeken te verwijzen, want mijn boekenkast puilt al uit,
uitleggen waar die zit van jou het dichts bij komt? Penquit, Podhajsky, Swift, Hempfling, Deb Bennett of ?
Wil je de beweging van je bekken uitleggen in de verschillende gangen?
Want uiteindelijk gaat het daar om en misschien dat er dan een kwartje valt over waar jij het nou over hebt...wat is er nou zo speciaal aan die beweging?

Karin

Nick Altena schreef op zaterdag 22 juli 2006, 4:34:


Bij flexibele panelen leg je ook alleen het (uitstekende) paneel over de schouder, de vaste boom zeker niet!, zoals je met geen enkel zadel hoort te doen.

Wat HC, denk ik, bedoelt met de Malibaud, is dat hij het het beste HULPMIDDEL vind voor een correcte zit.
Hij maakt het alleen allemaal een beetje "mysterieus" door niet in te gaan op vragen en is blijkbaar ook niet in staat dingen in zijn eigen bewoordingen (anders hoef je niet steeds naar boeken te verwijzen) en rekening houdend met hoe verschillende mensen, verschillend kunnen leren, over te brengen.
Jammer HC... er zijn meerdere wegen naar Rome en niet iedereen hoeft Schusdziarra te lezen om het lampje te doen branden. Dat dit boek dat voor jou gedaan heeft hoeft niet te betekenen dat dat voor een ander ook zo geldt. Dat heeft niets met niet willen of domheid te maken zoals je dat wel vaak doet overkomen.

Wbt het zitten achter je zitbeenknobbels, dat is niet alleen anatomisch correct, het stelt je ook veel beter in staat om je onderste rughelft "mee te laten gaan" in de beweging. Op je zitbeenknobbels ontstaat er spanning.
Om goed door te zitten en synchoon te bewegen is flexibiliteit in en het loslaten van je onderste rughelft nodig.
De lange beugels, de plaats van ophanging en de vorm van de zit, stellen je in staat je liezen te openen en los te laten ipv te sluiten wat vaak gebeurt en wat ook weer spanning geeft.
Wat dat betreft zijn er goede en slechte zadels voor je zit, hetgeen ook afhankelijk is van iemands lichaamsbouw in combinatie met het paard, maar de Malibaud heeft echt het alleenrecht niet.

Over het synchroon bewegen, degene die dat nmm pas ECHT kunnen en ECHT kunnen dansen, zijn degene die geen signalen gebruiken voor tempo wisselingen of verandering van gang, maar dat weten te doen met hun centrum en vanuit hun bekken het tempo en de gang aangeven zodat het paard kan of eigenlijk wel "moet" volgen.
Daarmee zul je dus de precieze beweging en het ritme van dat paard "vooruit" moeten kunnen bewegen.

Karin

Spirithorses schreef op vrijdag 28 juli 2006, 8:35:


Het "systeem" van Hempfling zit wat ingewikkelder in elkaar dan dat van TT, heeft ook zeker niet alleen met het hoofd te maken.
En nee, niet zaligmakend, maar het kan wel maken dat mensen eerlijk naar hun paarden kijken als ze objectief! weten te kijken (en dat doen er maar heel weinig) en zien wat er is.
Ik moet zeggen, ik was er wat sceptisch over, maar ik doe de jaaropleiding bij Hempfling en heb hem tot nu toe met zo'n 15 paarden zien werken, dat zien wat er is, kan een wereld van verschil uitmaken.
En als je het gezien hebt, MOET je er wel in geloven

Karin

Christel Provaas schreef op vrijdag 28 juli 2006, 9:43:


Mensen zijn zelden objectief tav hun paard, ze kleuren hun plaatjes, ze zien wat ze willen zien en zien niet wat ze niet willen zien.
Het zien wat er is, is het herkennen en erkennen.

Karin