Vandaag met de DA bij de pony geweest.
Jammer genoeg had de pony amper nog kiezen en diegene die er stonden hadden enorme haken. De haken kunnen niet meer volledig gecorrigeerd worden omdat er dan niets meer overblijft. Het zag er naar uit dat ze minstens 30 jaar is. Geen chip gevonden.

Volgens mijn DA is het niet meer de moeite om haar te nemen. Ze verteerd haar eten nauwelijks, zal waarschijnlijk nooit meer op gewicht komen en ze zal zeker nooit meer hooi of gras kunnen eten/verteren. Verder kan de stress van het verhuizen, een griepje, koliek oid haar dood betekenen omdat ze absoluut geen reserves meer heeft.

Ik vind het heel jammer want ik had haar er graag bovenop geholpen, maar als ze er zo erg aan toe is, ...

Dank je wel voor alle tips en suggesties!
Judith

Hier gaat mijn oude pony geregeld los mee. Ze kan ook als handpaard, maar dat vind ze helemaal niet leuk. Ze is dan wel braaf, maar loopt de helft van de tijd met haar oren plat en nukkig mee omdat ze vindt dat ze oud genoeg is om los te lopen
Ze loopt gewoon tussen, voor en achter de paarden op een zandweg, als we op straat komen, gaat ze netjes aan de kant lopen achter de bereden paarden.
Maar als we galopperen, is zij altijd eerst! Ze luistert perfect op stem, dus als ik zeg dat we gaan stappen, stapt ze meteen. En als de bereden paarden niet meteen luisteren, stopt ze gewoon voor hun neus zodat ze geen andere keus hebben

Judith

Hoi
Een merrie van mij heeft dit ook gehad maar dan een hele erge vorm, van de ene op de andere dag haar oogbol zelf ongelooflijk opgezwollen en helemaal blauw. Ze heeft dezelfde druppels een lange tijd gekregen, samen met ontstekingsremmers en pijnstillers.
Wat heel belangrijk is dat ze totdat het helemaal genezen is, een kapje draagt dat zo weinig mogelijk licht doorlaat!!!
Door de atropine kan het oog niet meer regelen hoeveel licht wordt opgevangen en dit kan grote schade aanbrengen aan het oog! Ik vindt het vreemd dat je DA daar niet op gewezen heeft, het is namelijk ook super pijnlijk voor het paard. Alsof je in een heel sterk licht kijkt nadat je uit het donker komt.
Wij hebben hier in een vliegenkapje een stukje zachte stof genaaid zodat er echt bijna geen licht meer doorkon.
Mijn merrie is wel blind geworden aan het ene oog (hoewel ze volgens mij toch nog een klein beetje zag), maar ze heeft er verder nooit meer last van gehad. Een zolang ze nog door 1 oog kunnen zien, hebben ze er zelf niet zoveel problemen mee.
Veel succes!
Judith

Een vraagje over mijn 16 jarige Friese merrie. Ze staat sinds 2 jaar bij ons, daarvoor was ze adoptiemerrie en daarvoor kweekmerrie.

Toen ze in november 2009 bij ons kwam was ze mager maar had ze vooral geen spieren: ruggengraat en borstbeen staken erg uit maar ribben en heupbeenderen niet. Dus gewoon onbeperkt hooi (in hooidispensers) en in de zomer op de wei (onbeperkt). Tegen mei zag ze er al veel beter uit en zijn we lichtjes met haar beginnen werken.
In de zomer ongeloofelijk veel geschuurd (zomerexceem??) en geen andere keuze dan een tijdje cortisone geven (ze had al een exceemdeken maar was dus niet genoeg).
Tegen de winter was ze weer wat afgevallen maar niet onrustwekkend, in de winter heeft ze dan nog een huidinfectie gehad (DA wist niet wat het was, haar viel gewoon uit op haar benen, geen schimmel, geen bacterie, geen parasiet en we zagen haar nooit krabben). En daarna was ze erg afgevallen en dus echt te mager. Ze heeft dan extra gras en hooi gekregen en bietenpulp.
Het duurde dan wel tot de zomer eer ze terug volledig op gewicht was.
Deze zomer schuurde ze iets minder maar ze schuurt nu nog altijd, ik betwijfel dus sterk ov het wel zomerexceem is, ze schuurt ook vooral aan haar rug, benen en hoofd. Staart is volledig intact en manen worden minder geschuurd.

Nu begint ze dus terug af te vallen: weer vooral uitstekende ruggengraat, ribben en heupbeenderen zijn oké.

Ik wil dus iets bijgeven zodat ze de winter beter doorkomt. Maar wat? Iets met veel eiwitten (voor spieropbouw) of met weinig eiwitten? Ben een beetje aan het neuzen geweest op de site van equifit (de enige leverancier van grasbrok in de buurt) en die hebben verschillende soorten kruiden- en grasbrokken met meer en minder eiwitten.

Iemand suggesties?

Dank je wel!
Judith

Christel Provaas schreef op zaterdag 19 november 2011, 9:44:


Ja dat is nu net het probleem, als ik zonder zadel op haar rijd, zit ik meer op ruggengraat dan op spieren. Dus heb ik besloten dat ik haar niet meer rijd totdat ze meer bespierd is.
En nu staat ze nog op gras en is het nog niet zo koud, dus ik vrees dat ze deze winter nog meer zal afvallen.

Haar mest- en bloedonderzoek zijn oké, ze heeft hier nog nooit een worminfectie gehad, uit bloedonderzoek kwam enkel een miniem tekort aan vitaminen waarvoor ze een vitaminesupplement gehad heeft (ook vitE+selenium).

Verder is haar mest gezond, toen ze hier pas kwam was die wat platter (afkikken van krachtvoer ed) en daarvoor hebben we ze een kuur probiotica gegeven.

Ze heeft al verschillende ontgiftingskuren gehad, daardoor is het schuren al iets beter. Maar het heeft weinig effect op het mager worden.

Uit bloedonderzoek en volgens de DA is dus alles oké (DA zegt krachtvoer geven met veel eiwitten). Ze is ook al verschillende keren osteopatisch behandeld, in het begin zat er vanalles vast maar nu is ze ook op dat vlak oké.

Misschien krijgt ze gewoon te weinig binnen? En dan is de vraag: wat het beste bijvoeren? Iets met veel eiwitten (voor de spieropbouw) of met weinig eiwitten (beter voor exceem)?

In de Aveve's hier in de buurt kan ik enkel luceren met melasse en grasmix krijgen van Hartog. Ik heb al meerdere keren gevraagd ofdat ze grasbrok kunnen bestellen maar dat gaat blijkbaar niet.

Alvast bedankt voor de antwoorden!
Judith

Nils Vellinga schreef op zaterdag 19 november 2011, 12:26:


Ik rijd ook meestal met zadel maar af en toe met bareback pad en dan voel ik de ruggengraat nogal erg.

Tja dan zou ze alleen moeten staan, weg van de kudde. Nu staat ze regelmatig een paar uurtjes alleen op een volle wei zonder strookbegrazing. De rest van de kudde is eigenlijk een beetje te dik dus die kunnen niet mee op de wei zonder strookbegrazing. Dus om ze heel de dag onbeperkt gras of hooi te geven is nogal moeilijk.

Dan zit ik dus weer met het probleem om haar alleen te zetten. Ze is namelijk de leider van de kudde en de rest van de kudde roept de hele tijd als zij er niet bij is. Zij houdt er ook niet van om alleen te staan dus dan gaat ze effen eten en daarna aan de poort staan omdat ze bij de andere paarden wil.

Christel Provaas schreef op zaterdag 19 november 2011, 10:49:


Ze is absoluut niet druk, in de wei is ze erg rustig en kalm. Tijdens het werken is ze wel wat heviger en wordt ze wel eens nerveus. Koud heeft ze het zeker niet, ze heeft een mooie dikke wintervacht, ze heeft het eerder te warm.
Bietenpulp krijgt ze nu al en heeft ze vorige winter gekregen maar dat blijkt niet genoeg te zijn. Welkoop hebben we hier niet in België dus luzerne zonder melasse is hier niet echt te krijgen.
Langeteugelen doen we nu dus ipv rijden en we gaan ook regelmatig wandelen aan de hand. Maar ik merk de laatste week ook dat haar conditie achteruit gaat, zaterdag zijn we een uurtje gaan wandelen, lekker ontspannen. Toen we thuis kwamen was ze licht bezweet (het was nochtans niet warm buiten) en ademde ze wat zwaarder. Dat had ze vorige winter ook erg, tegen het einde van de winter was ze buiten adem van een grote wandeling of 10 min langeteugelen. Ik heb toen ook de DA laten komen en die zei dat haar hartslagen te zacht waren maar wel goed ritme en hartslag. Haar longen zijn ook oké.

Alvast bedankt voor het meedenken!
Judith

Els Kleverlaan schreef op zondag 20 november 2011, 13:47:


In de Zupa van equifyt zit ook een groot deel lijnzaad (15%) dus misschien moet ik dat eens proberen.

Spirithorses schreef op vrijdag 6 januari 2012, 0:31:


Selenium hangt uiteraard samen met vit E, maar ook met jood. Selenium heeft een rol in de dejodinase van T4 in T3. Dus een selenium tekort kan een bestaande jood deficiëntie verergeren en omgekeerd.

Dat de referentiewaarden verschillen is normaal, per labo kunnen ze verschillen omdat ze soms andere methoden gebruiken om de onderzoeken te doen. Daarom is het belangrijk dat je steeds je waarden vergelijkt met de referentiewaarden van het labo waar het bloed onderzocht is.
Maar ik vraag me wel af of enkel het seleniumgehalte is bepaald of ook het glutathion peroxidase? Er is geen echte regeling van de opname van selenium in het lichaam dus de waarden kunnen sterk fluctueren in het bloed. Het plasmagehalte aan selenium is een momentopname afhankelijk van de voeding. Als je bv net die dag van de bloedname geen selenium hebt gegeven, kunnen de waarden al lager liggen. Het gluthathion peroxidase geeft een idee over de waarden van selenium voorziening van een langere tijd.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt!
Judith

Aafke schreef op donderdag 26 januari 2012, 11:06:


LDH geeft idd enkel celverval aan (tenzij de isotypes werden bepaald, maar dat is niet standaard bij bloedonderzoek dacht ik). Dus LDH kan verhoogd zijn door de bloedarmoede (of zelfs als er hemolyse opgetreden is door slechte bewaring bloed), als die licht verhoogd is zou ik me daar niet te veel zorgen over maken. Echt spierverval geeft vnl verhoging van SGOT en AST en meestal zelfs zeer hoge waarden.

http://www.youtube.com/watch?v=3gvVHaNVmIA

Gewoon geniaal!

Wat een lastige situatie!
Allereerst: Ik zou proberen een adoptiemerrie te vinden! Er zijn meerdere dierenklinieken die adoptiemerries te beschikking hebben. Ik denk dat dit de enige kans is voor dit veulen om
een gezonde manier op te groeien.
Een adoptiemerrie geeft ook genoeg melk want ik vrees dat de moeder dat momenteel niet doet. Na zo'n zware operatie is de melkgift sterk gedaald. Van een merrie kan je normaal gezien 1 à 2 liters aftappen (hangt een beetje af van de grootte van het paard natuurlijk), zo'n 4 keer per dag. Kijk dus uit dat het veulen genoeg melk krijgt! Geef desnoods kunstmelk bij.

Het veulen bij de ruinen zetten vind ik persoonlijk niet zo'n goed idee. Mijn ruinen waren in het begin absoluut niet vriendelijk tegen een adoptieveulen! Een veulen heeft een merrie nodig die het beschermt en die ruinen op afstand houd. Vanaf dat bij ons het adoptieveulen en mijn merrie aan elkaar gewend/gehecht waren, ging het super samen met de ruinen en de andere merries.

Let ook nog op met de moeder, een keizersnede is voor een paard 1 van de zwaarste operaties, ik weet meerdere merries waar het na een aantal weken toch nog helemaal fout is gegaan en ze de merrie uiteindelijk hebben moeten laten inslapen.

Veel succes met je veulen!

Judith

Soraya85 schreef op zaterdag 7 april 2012, 20:02:





Ow het gaat over een mini-tje. Dan is het natuurlijk wel wat ingewikkelder!
Voor een mini is het idd normaal dat ze dan zo weinig melk geeft , 20% is idd zeker voldoende!

Voor een mini ga je waarschijnlijk geen adoptiemerrie vinden die al klaar staat met melk. Maar het is zeker wel de moeite waard om een kleine merrie te zoeken die ooit al geveulend heeft. Met de juiste hormonen kan ze na een dag of 4 voldoende melk geven! En dan kan je veulen het volgende jaar opgroeien met een eigen moeder. Het aanvaarden van het veulen lukt in de meeste gevallen wel bijzonder goed. Mijn DA geeft net voor de adoptie bepaalde hormonen waardoor de merrie denkt dat ze moet werpen. Daarna wordt het veulen erbij gezet en dan gaat bijna altijd goed!
Ik weet niet waar je precies woont maar mijn DA (in België) is zeer vertrouwd met adoptiemerries ed. www.katona.be

Mijn ruinen, trouwens wel zeer sociale en rustige dieren, begonnen het veulen van minuut 1 op te jagen. Ze probeerden het veulen echt weg te krijgen, zagen het als een indringer. Dit veulen was al 4 maanden maar toch accepteerden de ruinen het niet, op 1 moment was het veulen in een hoek gedreven en werd het gebeten en geslagen. Toen heb ik meteen het veulen weggehaald en apart gezet bij één van mijn merries die het na een dag al geadopteerd had. Ze hebben nog een week ofzo apart gestaan en daarna gingen merrie en veulen bij de rest van de kudde en was er geen enkel probleem.
Ik denk dat de ruinen gewoon een veulen zonder merrie als een bedreiging zagen omdat dit gewoon niet hoort? Ze hebben trouwens nooit zo gereageerd met eender welk nieuw paard dat in de kudde kwam.

Soraya85 schreef op maandag 9 april 2012, 1:18:

Het belangrijkste is meestal dat de merrie weinig beweegt, door te veel beweging, een bokje of eens een sprintje, kan ervoor zorgen dat de wonde terug openscheurt. Er zit namelijk ongelooflijk veel druk op de wonde, een paard heeft véél darmen + darminhoud wat wel wat weegt en omdat een paard bijna de hele tijd rechtstaat zorgt dat voor een constante spanning op de buikwand. Ik heb 2 merries gekend met een keizersnede, allebei operatie goed gegaan, geen ontstekingen,... maar na een aantal weken kregen de paarden meer ruimte. En dan teveel bewogen (ook natuurlijk omdat er zo'n super happy veulen ligt rond te springen) waardoor de buikwonde weer openging en de darmen eruit kwamen. En dan is er niet veel meer aan te doen natuurlijk
Bij een mini valt dit gelukkig iets beter mee omdat de kilo's heel wat minder zijn.

Mijn DA heeft hier zeer veel ervaring mee, ze heeft een tijdje geleden een heel programma opgestart van adoptiemerries. Het verschil is dat zij andere hormonen en medicatie gebruikt dan de meeste dierenartsen. Vooral het gebruik van de hormonen die het "veulen" veroorzaken lijkt het succes op accepteren enorm te verbeteren. Daarvoor was de kans op adoptie inderdaad gering. Natuurlijk zijn er nog altijd gevallen dat het niet lukt.


Ik zou het toch niet proberen, mijn ene ruin is ook een rustig en zeer sociaal paard, zou nooit een ander paard bijten of opjagen en ik was ook zeker dat het goed zou gaan, maar dat was dus niet. Misschien reageren ze zo omdat dit een volkomen onnatuurlijke situatie is?


Dit zou een goed idee kunnen zijn maar melk gaat ze waarschijnlijk niet geven aan het 2e veulen omdat ze daar gewoon niet genoeg voor heeft. Het zou wel kunnen dat ze het veulen wel mee gaat beschermen en verzorgen. Maar voor het zelfde geld verjaagt ze het gewoon. Ik heb daar geen ervaring mee.

Als je echt niet aan een adoptiemerrie kan geraken, zou je gewoon nog een andere merrie met een goed moedergevoel bij het veulen kunnen zetten. Ik heb een merrie die elk jong paard meteen bemoedert, ze zelfs aan haar uier laat komen ookal komt er geen melk uit. Bijvoorbeeld een ex-kweekmerrie ofzo, die hebben al veel ervaring met veulens.

Hey

Wanina, een merrie (BWP, 13 jaar) die bij ons op pension staat mankt. We zijn begonnen met 4 weken rust (als in geen werk maar wel op de wei uiteraard) maar dat gaf geen beterschap. Daarna nog 2 weken rust en ontstekingsremmers, ook geen beterschap.

Daarna hebben we een mankonderzoek laten doen door onze DA, na uitverdoven bleek de pijn uit de voet te komen. RX-foto's laten maken maar op de foto's is niets te zien. De pijn kwam dan wrsch uit het hoefgewricht, dus hebben ze dat laten inspuiten met cortisone. Opnieuw 10 dagen rust, daarna zeer weinig verbetering.

Gisteren zijn we dan naar de kliniek geweest, opnieuw een heleboel foto's laten nemen maar geen diagnose. Aanbeveling: speciaal beslag.

Ijzers doen we dus niet, maar wat nu??

Wanina is vorig jaar hoefbevangen geweest, daarna een diepe hoefzweer thv de kroonrand. Het einde van die hoefzweer is nu uitgegroeid. Ze is insulineresistent maar met magnesium en graasmasker en normaal gezien veel beweging is het goed onder controle. Ze blijft wel een beetje aan de dikke kant en zeker nu ze al bijna 2 maanden stilstaat is ze weer wat aangekomen.
Ze wordt al jaren natuurlijk bekapt. Ongeveer 4 maanden geleden zijn de eigenaars begonnen met rechtrichten, daarvoor enkel veel buitengereden (meerdere uren aan een hoog tempo, ong 3 à 4 keer per week).

Hoe gaan we dus nu verder???

Alvast bedankt!
Judith