Eigenlijk ben ik daarom wel blij dat mijn beestjes niet aan huis staan, weet niet of ik dat ooit zou willen om die reden.
Maar feit blijft, er zijn nog andere beessies en ook de paarden verzorg je deels zelf ook al staan ze niet aan huis. En natuurlijk zorgen anderen daar anders voor dan ikzelf, maar dat vind ik niet zo erg.
Ook als mijn paarden anders verzorgd zouden worden dan dat ik dat zelf doe voor twee weken zou me niet uitmaken. Over het algemeen krijgen ze eerder teveel eten en aandacht van verzorgers dan te weinig. Ik durf al mijn beestjes meestal wel met een gerust hart over te laten aan anderen :).
Toen ik 4 weken geleden in het ziekenhuis terecht kwam door mijn lieftallige pony, was ik maar wat blij dat er een spoedschema 'wie verzorgt de beesten van Geertje (en Geertje )' is opgesteld! En toen ik twee weken later weer eens kwam kijken waren de katten hooguit een beetje dikker , en gelukkig allemaal wel weer blij om mij te zien!

Omdat Frans al schreef dat er bijna niemand meer op het forum zit, dacht ik, ik zal nog eens wat vertellen.
Ik heb de afgelopen week introductieles met mijn pony gehad. Het is 6 weken geleden nogal fout gegaan, waarschijnlijk omdat hij schrok, waardoor ik eindigde met een zware hersenschudding waar ik nog steeds last van heb. Dus ik had besloten dat het echt maar klaar moest zijn met mijn geklungel en dat er dringend hulp moest komen .
Het is natuurlijk niet de makkelijkste pony met zijn hele geschiedenis en ik ben overduidelijk niet de beste paardenvrouw die er rondloopt, slechte combi dus.
Met mijn oudje heb ik echter nooit enig probleem gehad en het beest was niet bepaald netjes opgevoed toen hij bij mij kwam. Na een tijdje wennen zijn wij altijd twee handen op 1 hele grote paardenbuik geweest, ik kan echt lezen en schrijven met hem. Maar met de jongste is die klik tot op heden toch anders.
Omdat ik tijdens die les vanalles moest vertellen over mezelf en mijn paarden, kwam ik eigenlijk tot een wel grappige conclusie en weet ik nu waarom het met de oudste zo goed gaat en met de jongste veel moeilijker (dat laatste heeft natuurlijk nog veel meer redenen, maar dit is er wel eentje van). Mijn oudste paard is altijd al de leider van de groep, de jongste is de laagste in rang. Dit gaat in iedere formatie die er gevormd wordt zo.
Ik ben vanuit mezelf absoluut geen leider, dat wist ik wel al hoor. Maar eigenlijk maakt mijn oudste paard alle beslissingen... We zijn een team en HIJ heeft de leiding. Ik vraag em wel eens iets natuurlijk, maar als hij dat geen goed idee vindt, dan geloof ik em eigenlijk wel... Werkt perfect tussen ons twee eigenlijk, zeker omdat dit is onze natuurlijke posities zijn.
De jongste daarentegen zoekt constant leiding, iets was ik hem aaaaaaaabsoluut niet geef... Niet heel handig dus. Die kleine wilt helemaal niet zelf beslissingen nemen, maar wilt dat zijn leider dat voor hem doet. Dus dat beest raakt heel vaak in paniek, want ik wacht een beetje af totdat hij zegt dat het goed is en andersom.
Nou heb ik een fantastisch oud leerpaard, als ik hem kan leiden, zal het met die kleine ook wel lukken hoop ik :). Maar het was vooral erg grappig om dit over mezelf te ontdekken!!!

Tja, ik ben er eigenlijk niet zo op tegen... Het is misschien wel uit de hand gelopen, maar om het nou af te schaffen.
Ik ben zelf bang voor vuurwerk, dus ik blijf binnen. Maar mijn twee paarden zijn echt absoluut vuurwerk proof (ze hebben naast een munitiefabriek gestaan die dagelijks test), dus die laat ik gewoon lekker buiten. Mijn katten zijn toch al binnen anders haal ik ze binnen... Ik zie het probleem voor de beesten in ieder geval niet zo.
Het enige argument vind ik de ontwikkeling van fijnstof, dat wist ik niet dus daar zal ik eens over nadenken :).
En het feit dat er verwondingen van optreden, dat is ieders eigen verantwoordelijkheid. Er zijn gevaarlijkere dingen dan vuurwerk en die worden ook niet afgeschaft.

Dus buiten het fijnstof eigenlijk geen goede argumenten om het af te schaffen tot nu toe...

Natuurlijk mag je dat vragen :).
Ik wilde gewoon op stal les (op zich is mijn pony niet zomaar te vervoeren en denk ik dat het veel te veel stress oplevert om hem ergens in training te zetten, en ik wil zelf natuurlijk ook leren) dus ze zijn gewoon op locatie gekomen. Heb nu van 2 mensen een intro les gehad.
Ze werken eigenlijk allebei heel erg met rust en vertrouwen. Het idee bij beiden is in ieder geval om zelf ook met mijn pony te werken en daarnaast mij te leren hoe je dat moet doen en daarin is mijn oudste dan wel een mooi leerpaard. Dus dat wordt een beetje het traject. Eerst genoeg vertrouwen opbouwen, dan opnieuw laten wennen aan een touw en halster enz. Van daaruit gewoon verder werken.

Christel Provaas schreef op donderdag 29 december 2011, 16:45:

Ja dat begrijp je eigenlijk goed. Een paar jaar zijn er wel pas 2, dus dat valt nog mee, zeker omdat ik eerst niet eens in zijn buurt kon komen.
En hij kan wel een halster om, maar is er nooit 100% van overtuigd geweest. Net als het touw. Dus ergens gaat er steeds iets mis wat voor nogal gevaarlijke situaties zorgt (dat blijkt wel als je ineens in een ziekenhuis ligt terwijl je alleen met em aan een touwtje rondliep...). Dus tja, dan maar weer heeeeeeeelemaal bij het begin beginnen, op een andere manier dan waarop ik het deed want die werkt duidelijk niet.

Frans, om even te reageren om het hele ongeluk gedeelte.
De Ambu die mij heeft opgehaald na mijn ongeluk met mijn paard en de hele ziekenhuisopname daarna, heb jij ook aan meebetaald (dankjewel hoor...). Eigenlijk best oneerlijk want het was mijn keuze om dat beest te kopen en er mee rond te wandelen...
Dus dan moeten we dat ook allemaal zelf gaan betalen vind jij?

En oke, er zijn meer beesten dan de mijne, das waar...

Ow haha, ik noem ze altijd beest :)!!! Dat is heel liefkozend bedoeld hoor, zo noem ik ze eigenlijk allemaal (alleen de katten zijn beestjes). Dus ik ben nog steeds ontzettend blij met hem, hij gaat ook nooit meer weg hoor. Als het allemaal niet lukt, blijft ie knuffelbeest. Maar we komen al van redelijk ver, het is niet zomaar een 4 jarige pony... (in het kort, hij komt uit het wild, is daar nogal naargeestig op zijn tweede gevangen en uiteindelijk na nog fijne ervaringen voor hem bij mij terecht gekomen)

En wat er is gebeurd 6 weken geleden, geen idee want ik weet van de hele dag niks meer. Waarschijnlijk is hij geschrokken en heeft hij mij per ongeluk een kopstoot gegeven waardoor ik buiten westen ben geraakt en met mijn hoofd nog eens keihard de tegels heb geraakt. Niet echt een veilige situatie als hij steeds schrikt en dan bovenop mij springt...

Hmmm oke Frans, grotendeels mee eens, hoewel ik denk dat je de impact van paardrijongevallen onderschat, maar dat terzijde (in mijn, nog steeds maar beperkte, ervaring is het aantal dwarslaesies tgv paardrijden bijzonder groot).
Maar oke, je hebt een punt dat vuurwerk weinig tot geen gezondheidsvoordeel oplevert. Hoewel je je nog kunt afvragen of de jeugd die kick niet gewoon nodig heeft en het anders elders gaat zoeken en wat voor gevaar dat oplevert, maar eigenlijk trek ik het dan overdreven breed.
Ik denk echter wel dat als het afgeschaft wordt, het in de illegaliteit verdwijnt en je het niet uit de samenleving krijgt. Dus ben ik eerder voor beter controleren dan afschaffen...

Ik vind mezelf best een leuke schoondochter anders en volgens mij mijn schoonouders ook wel! Hoewel we nog geen kleinkinderen geproduceerd hebben...

Anja Seijn schreef op vrijdag 30 december 2011, 15:38:


Die vind ik nou eigenlijk best heel goed

Waarom zou je uberhaupt teer op een hoef smeren....???

Spirithorses schreef op vrijdag 30 december 2011, 22:52:


Om het lekker vet te houden
Maar teer op een hoef had ik eigenlijk gewoon echt nog nooit gehoord (of verdrongen...). En naja, of het daardoor kan komen, geeeeeeen idee...

Spirithorses schreef op vrijdag 30 december 2011, 23:08:


Nou ja, tis vast goedkoper dan gemiddelde geurkaars en gaat vast langer mee, lekker penetrant luchtje... Ik zeg, ideaaaaaal voor in de huiskamer !!!!!

mirel schreef op zaterdag 31 december 2011, 9:08:


Ow ik ben een beetje traag met reageren: ze heet Danielle Visarius, www.equus-connection.com
Ik ben heel blij met haar :). Ik heb vandaag een halve dag les gehad waarbij ze om en om zelf met Ziggy werkt en dan met mij en Zafir. Ze legt heel duidelijk uit en naja, het werkte wel met Zaffie :) (en met ziggy ook, maar dat deed zij

Maar als ik het goed begrijp, vindt je paard een touwhalster wel oke?
Waarom dan op zoek naar iets anders als het met een touwhalster goed gaat?
Ik rijd al jaren met touwhalster, zonder enig probleem... Ook wel een side pull geprobeerd en dat werkte niet voor ons dus naja, gewoon bij mijn touwhalster gebleven.