amar schreef op donderdag 1 april 2010, 10:50:


Voor mij ook


Kweet ni, in vele gevallen kan dat best zijn maar eens ze in een bepaalde 'fase' zitten kunnen ze voedsel weigeren.
Neem nu onze Noppes, mijne Jack Russel, een schat van een beestje, thuis een grote knuffelbeer waar ge alles mee kunt aanvangen (echt hè, ik zou hem kleedjes kunnen aandoen en in een kakstoel kunnen zetten als ik da zou willen en hij zou braaf blijven zitten) maar er gaat een 'ping' in zijn hoofd wanneer hij mee naar buiten mag. Elke keer lijkt het alsof hij nooit buiten mag komen, zo'n zenuwpees
Vanaf die 'ping' zal hij geen voedsel meer aannemen. Gisteren probeerde ik het toevallig. Ik ging bij mijn grootouders eten en daarna naar de wei, onze Noppes mocht mee. Raar maar waar voelt hij het dat hij mee mag en wanneer het vertrekpunt nadert (telkens anders, doe ik onbewust toch dezelfde rituelen?), zijn etensuur was er maar denk nu ni da hij dan eet hè, hij wilt naar buiten!! Dan komt mijne softie terug boven en dan neem ik het eten mee zodat hij kan eten terwijl ik bij mijn grootouders ben dus in den auto stond zijn etenspotje naast mij. Onze Noppes mag enkel op de grond aan de passagierskant, hij mag ni op de zetel. Hij zou wel heel graag willen (en ons mama heeft da vroeger een paar keer toegelaten, grr). Het begint thuis al met zijn lijn aan te doen, hij bibbert dan bekan uiteen. In den auto gaat zijn zenuwachtigerij veder en constant springt hij van links naar rechts op zijn kleine stukje, negeer negeer negeer Maar als hij half naar boven klautert en met zijn pootjes op mijne pook zit, moet hij er terug af. Wanneer hij effe braaf zit, zeg ik wel dat hij braaf is maar laat dat juist zijn moment zijn om terug te huppelen v.l.n.r. of terug naar boven te willen klauteren
Dus gisteren was er eten naast mij, weer probeerde hij wa meer naar buiten te kunnen zien en ik zei 'af', Nopje braaf en ging zitten, ikke 'flinke jongen!' en wou hem een brokje geven. Nada! Hij trok zijn neus op en deed alsof hij stront had geroken. Hij neemt echt geen voedsel aan wanneer hij half in extase is als hij mee mag. Ook op de wei moet ik het ni proberen, hij doet het ni. Waar ik hem dan wel mee kan belonen is zijn speelgoedje.
Bij alle dieren zullen er wel momenten zijn wanneer ze geen voedsel aannemen denk ik.


Das dus ook mijn doel bij Jeanneke

amar schreef op donderdag 1 april 2010, 11:12:


En onze gedachten hebben wel raakvlakken maar das ni het clickertrainen dat Piet bijv. bedoelt denk ik
Hoe doe ik het nu: ik stop meer voor de beloning, telkens wanneer ik 'jaaah' zeg (soms zeg ik 'jaaah' gewoon om te bedoelen dat ze goed op weg zijn, ni bedoeld om te stoppen maar das mijn fout, 'jaaah' betekent brokje). De oefeningeskes die vanzelfsprekend zijn worden beloond maar ni met 'jaaah'.
Dus een reeks zonder voedselbeloning kan maar dan moeten de oefeningen er al goed inzitten, zijn het nieuwe oefeningen of waar nog wa werk aan is, dan weer meer voedselbeloning. Ik blijf ook wel belonen met een kriebel of een 'super' wanneer het goed gaat maar waar er geen brokje bij te pas komt.
Mijn gedachte is dus al verandert t.o.v. een paar weken geleden, al doende leert men hè
Of het clickeren is zoals in de boekjes weet ik ni, maar het macheert en Jean is positiever en das wa telt. Soraya trouwens ook, als ik met eentje bezig ben, staat de andere te wachten 'en ikke?' Kmag er alleen ni te veel over nadenken dat dat nu is voor mij of voor de brokkies

Effe een voorbeeld van mijn Jeanneman. Zij is best een sterk karaktertje, wil ze iets ni, dan doet ze het ni. Of je gaat met haar vechten (wat ik jaren geleden dus opgegeven had) of je gaat haar 'omkopen' (sorry Piet en co).
Hoofd laag bijv. is iets wat ze ni graag doet, wel al ik mijn hand onder haar hoofd hou en ze weet dat ze iets gaat krijgen maar das in mijn ogen dus omkopen
Leg ik mijn hand op haar maantop (zonder te duwen zou ni gaan want dan kan ik er met m'n volle gewicht op gaan leunen zonder ze zakt) dan begint het protest: met haar hoofd schudden. Ni dat ze da ni kan verdragen, ik kan haar overal goe aanraken, meer iets van niet te onderdanig willen zijn? Achteruit gaan blijft ook zo'n struikelblok.

Hoe doe ik het nu: ik leg mijn hand op haar maantop en mijn andere hand wijst naar beneden onder haar neus. Dat gaat beter, zakt ze -> 'jaaah' en brokje. Awel hè, da doet ze goe na een paar keer, de dag erna is het helemaal van het begin beginnen
Voor zo'n dingen heeft ze het echt wel moeilijk, das haar karaktertje, haar inwendig verzet. Ik wil dat er zeker ni uitkrijgen want ik hou wel van een sterk karaktertje maar wil toch dat ze het bij mij doet. Door een ieniemienie wijzen en ze gaat achteruit terwijl een ander er kan tegen leunen Maar dan ga ik nog veel moeten oefenen, kben der al lang mee bezig maar hoop dat het met de extra dimensie van een brokkie wat vruchten af gaat werpen

van lennep schreef op donderdag 1 april 2010, 13:08:


Daar heb je wel een punt Esther, maar buiten een tictac had ik niets anders in de buurt
Maar toch, hij zit dan in een andere wereld, het zou me echt verbazen dat hij op zo'n momenten iets aanneemt. Na een tijd op de wei bijv. wel, dat hij goed heeft kunnen uitrazen en moe is, dan is die fase over (tenzij de paarden het zot krijgen, dan is't weer 'ping'). Mijn vriend noemt het het schizofrene kantje van de Noppes, hij wordt dan een heel andere hond volledig opgaand in iets en de rest telt ni meer.
Maar 't is zo'n doetje, nu ligt hij hier weer als een uitgestreken vod, hij heeft weer wa uurtjes mee mogen razen

Els Kleverlaan schreef op donderdag 1 april 2010, 13:21:


Aahh, maar das ni moeilijk! Er staat gras in mijn piste dus als ik wacht zal ze haar hoofd wel naar beneden doen zenne, alleen iets té
Ik blijf het zonder stick proberen want das m'n ding ni zo.

Maar toeval of ni, vandaag lukte het wel beter! Ik combineer de handoplegging (amai, hoe religieus ) met stem (laag) omdat ik beide dan later kan gebruiken. En Karen, zonder iets van druk want da werkt toch ni
Allé, ikke proberen met 't polleke en 'laag' en madam deed het van den eerste keer, ikke 'euhm? toeval??' Dus nog is en ja zenne! Dan alleen met 'laag' geprobeerd en ze deed het!!
Ik merk dat ze echt wel meer haar best doet maar vandaag waren die brokjes toch ni meer zó interessant, weet ik veel wa ze gezien had bij de buren maar bij 'jaaah' stopte ze om dan wat te kijken naar den andere kant, stond ik met m'n brokkie
Ze deed dus wel wat ik vroeg en kvond het ni zo slecht en als ze 'jaaah' hoort weet ze dat ze iets krijgt, hmm...
't Ging nog goe binnen zenne maar kmoest madam eerst effe laten weten dat ze iets kreeg om dan binnensmonds te hinniken
Dus brokkie is wel lekker en welkom maar iets anders was nog net iets interessanter
Ach ja, we gaan in een slakkentempootje vooruit maar zolang we maar vooruit blijven gaan én ons amuseren! (Jean stond derna heel den tijd aan den draad mij te beloeren terwijl ik het leuke jobke deed van braamstruiken snoeien ze wou nog wat aandacht de sloeber)

van lennep schreef op donderdag 1 april 2010, 13:27:


Neenee, als ze het ni doet, wijs ik met m'n andere hand naar beneden waar geen brokkie in zit. Het kan natuurlijk wel dat ze dénkt dat er iets in zit en dan gemakkelijker haar hoofd laat zakken

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 1 april 2010, 14:38:

Interessant! Nog nooit over nagedacht eigenlijk.
Hmm, ik gok de hand.
Benen hebben meer kracht dan armen maar op een paard is je been gebogen, om je hand kracht bij te zetten kan heel het bovenlichaam mee gebruikt worden.
Maar ik heb het nu even ni over shotten en korte snokken maar over een kracht die constant opgevoerd wordt.

Gezien dat de ruiter een targetstick vast had?

Khad het ook gezien, mss diegenen die niet ingelogd zijn? Of vriendjes zijn met Caspertje

Katrien Imbrechts schreef op vrijdag 2 april 2010, 9:33:


Ik ben er idd super blij mee en heb er nu 2.
Tip: probeer eens ander hooi?

Het normale hooi wordt hier rijkelijk door de roosters getrokken, nog iets té naar mijn goesting
Overlaatst een tijd voordroog moeten voeren (hooicrisis ) en dat ging ook zonder problemen. Nu heb ik terug hooi maar dat is korter en stengeliger en dat gaat wel moeilijker, ze peuteren het er wel uit zenne maar met mondjesmaat. Kgeef nu 's morgens en 's avonds ook wat hoopjes op de wei zodat ze eens wat kunnen dooreten en voor de rest moeten ze hun plan maar trekken.

Ik wou voor de winter nog een rooster laten bijmaken dus Katrien, als je tegen dan nog ni content zijt van de rooster en hem ni wilt houden als een kostelijk decoratiestuk, dan neem ik hem wel over.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 2 april 2010, 1:12:


Een vogeltje dat aan het galopperen is, ik zie het al helemaal voor me
Té is té Eddy, daar ben ik het mee eens, zowel voor mensen als voor dieren maar da wilt ni zeggen da het ni kan helpen.
Op paarden wordt gereden, ni altijd op een correcte manier (bewust of onbewust) waardoor mankementjes wel kunnen ontstaan. Ni iedereen is rijtechnisch bekwaam genoeg om alles onder het zadel op te lossen.
Ik ben ervan overtuigd dat de 2 sessies van de osteopaat bij Soraya hebben geholpen, 't is ni genoeg da hebt ge zelf wel gezien, er moet verder aan haar lichaam gewerkt worden, ook nu nog maar de blokkage was weg. Kan mss ook enkel door het rijden maar zou dat dan ni meer pijn doen? Langer duren? En een pak ervaring nodig hebben?
Bij mezelf heeft de osteopaat ni veel geholpen denk ik, maar bij mijn bompa o.a. wel.

Ik weet wa ge vindt van grondwerk, in grote lijnen zijn we het daar mee eens maar als ge hier ook het grondwerk bedoelt wat Cindy bijv. doet, dan zijde fout, sorry. Das just ni aanmodderen maar stapsgewijs ergens naartoe werken. Kdenk ni da ge vergeten zijt da ik ook het liefst op een paard zit maar dees is ook heel plezant
Ge zijt maandag welkom om te komen kijken zenne, als ge 't me laat weten, zullen er wa blondekes klaarstaan maar modder zal er ni zijn (mijn wei is daar veel te droog voor )

van Kralingen schreef op zondag 4 april 2010, 14:07:

Welkom, als je wat meer blijft meelezen, stap je mss ook af van het bit, de zweep


Dit wou zeggen een 'stout' grapje.
Kende het bestaan van de endostick ni maar ik ben ni zo'n stick-persoon: geen endostick, targetstick, carrotstick, ..., of zelfs lipstick

Moraal
Da was ni gezegd hè maar je hebt gelijk: je kan leren uit alles!

Vandaag was het zover, Cindy kwam de workshop massage en bewegingsbegeleiding geven.

Eerst kregen we wat theorie achter onze kiezen, interessante materie, veel stof tot nadenken maar tegelijkertijd allemaal heel logisch.
Daarna de massage- en strechtechnieken geoefend op twee ‘proefkonijnen’: Dali en Jeanneke, Dali heb ik ni heel den tijd gevolgd maar Jeanneke kon het echt wel appreciëren . Verbazingwekkend dat je door enkel te voelen, maar dan ook écht voelen, ‘mankementen’ ontdekt bij je paarden waar je geen weet van had! Daar is die spier wat harder, hoe komt dat en wat doe je eraan? Allemaal zaken die uitgebreid aan bod komen.

Na de lunchpauze kregen we een demonstratie van Cindy en Amaroc en dan stonden we met onze mond vol tanden. Cindy hoeft maar te wijzen en Amaroc reageert, chappeau

Daarna waren onze paardjes aan de beurt. Per combinatie werd er gekeken waar de knelpunten waren en hoe die verholpen kunnen worden.
Jeanneke was al onder handen genomen, nu was het de beurt aan Soraya. Het was veel te lang geleden dat ik haar had gereden en eerlijk gezegd kwamen de kriebeltjes terug wanneer ik opstapte. Zou ze na die tijd nog even braaf zijn of zou haar kantje terug boven komen? Maar nee zenne, ons madam heeft toch wa meer manieren geleerd en ze was een doetje. En zalig dat da was om terug op haar rug te zitten!!
Maar dat stilstaan heeft wel wat mankementjes terug naar boven gebracht, haar huppelpasje is terug op de rechterhand in de bochten en ze was wat stroever. Al ons harde werk (allé hard, leuk werk ) van vorige zomer naar de vaantjes. Cindy vroeg het me een paar weken geleden ook al toen ze hier was voor Jeanneke: ‘was Soraya niet meer gespierd in haar achterhand?’ Euhm, ja
Ach, dat komt wel terug, weten we weer waarnaar we moeten werken Wat oefeningen meegekregen om hiermee te beginnen en we zijn weer vertrokken (dat leg ik mezelf nu op!)
Ik kreeg ook feedback over de oefeningen die ik met haar geoefend had en heb een nieuwe aangeleerd gekregen met de lange teugel: schouder binnenwaarts.
Eigenlijk ben ik best wel fier op mijn madam want dit was slechts de vierde keer dat ik haar aan de lange teugel had en ze doet het toch ni slecht vind ik. Ook gedraafd voor de eerste keer bij schouder buitenwaarts. ’t Is allemaal nog ni perfect (ik ben ook wat klunsachtig aangelegd ) maar ik ben heel tevreden!

Het was een erg leuke, interessante en leerrijke dag. Niet alleen ik maar ook de andere deelnemers vonden dit (en er waren er best wat kritische bij ). Er is nog heel wat dat ik moet laten bezinken maar vanalles begint op zijn plaats te vallen, eindelijk

Een korte impressie:

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=1202

Vandaag was het te mooi weer om binnen te zitten dus naar de wei.
Eens goe genoten van beide paarden en zij ook want ik heb de massagetechnieken wat geoefend Jeanneke genoot maar Soraya spande toch de kroon: hoofd laten leunen op de balk, ogen toe en diep ademen, 't dee deugd precies...

Kheb zowat alles gedaan wat ik kon bedenken met m'n twee madammen: massage, oefeningen aan de hand, aan de lange teugel, gereden en strechoefeningen. Ne mens (ikke dus ) moet der meer tijd voor vrij maken, een zalig daggeske!

't Was de eerste keer dat ik Jeanneke terug reed sinds ik begonnen ben met oefeningen op de grond. Ofwel ben ik aan't dromen ofwel beginnen die oefeningen vruchten af te werpen. Jean was vlotter vanaf het begin, was precies toch al wat soepeler, reageerde op bepaalde dingen beter én het protest bij het aangalopperen (zie eerste post) was weg op de linkerhand en was er nog een beetje op de rechterhand.
Zouden die oefeningen nu echt zo snel al helpen? Ik had 9 keren met haar geoefend.

Ook heb ik tijdens het rijden stemcommando's gebruikt die ik ook gebruik op de grond (om ze vlotter te krijgen de 'hop' bijv. in combinatie met mijn benen), ze reageerde hierop maar de brokkies heb ik achterwege gelaten. Wel een jackpot achteraf zenne: strechoefeningen met pekes, njammie!!

Anja Seijn schreef op woensdag 7 april 2010, 13:44:


Ik wou zeggen dat je de energie kan dimmen door oefeningen te vragen en te 'schakelen': hoe snel kan Yvonne Bert laten gaan maar toch dat zijn aandacht bij haar is? Das wat uitzoeken, gaat de aandacht weg, vraag een oefening zodat ze zijn aandacht behoudt.
Maar eigenlijk deden jullie dat al omdat Goke sneller stapt

En wat ik vergeten te zeggen was: gewoon wat laten lopen tot de energie eruit is, vind ik geen goed idee. Kan allemaal wel tijdelijk helpen maar zou het paard op den duur niet zoiets hebben van: 'ok, we gaan op stap, nu mag ik gaaaaaan!!!!'