In dit verband kan ik ook nog even Cadiz in jullie herinnering brengen: hij was gevoeliger geworden door naar ik dacht de bevroren ondergond in de bak. Ilona merkte op n.a.v. de foto's dat hij onderstandig was en dus zijn straal leek te ontzien. Ik heb een flintertje van zijn brede stralen, die verrassend zacht waren voor een andalusier met verder keiharde hoeven, afgehaald en toen liep hij beter. Twee dagen later heb ik nog iets meer van de hoogte afgesneden en nu loopt hij stukken beter, hij durft zijn voeten harder neer te zetten, dat hoor je ook. Zijn straal raakt de grond net wel/niet, dus ik denk dat dit hem als "overgangsmodel" goed past.
Niet dat dit een pleidooi is voor het snijden in de straal, maar bij mijn paard dat 5 maanden enigszins gevoelig ijzerloos is, werkte het.

Ik kocht Buck 9 jaar geleden. Hij was mijn eerste paard, ik was een 'herintreder', niet al te dapper en hij was vier, net zadelmak en superlief. Ik viel als een blok voor zijn zachtheid. En voor zijn achtergrond: hij was in de Pyreneeën opgegroeid, waar vind je een beter gesocialiseerd en tredzeker paard? Achteraf gezien waren wij geen slimme combinatie, meerdere mensen maakten mij dat duidelijk. We konden allebei weinig, waren allebei niet zo dapper.
Het eerste jaar heb ik voornamelijk besteed aan grondwerk, zonder ooit van Parelli gehoord te hebben overigens. Oefenen met opstappen; hij had daar een trauma aan over gehouden door de brute manier waarop hij beleerd was. Stoeltje ernaast, eroverheen hangen, links, rechts. Kleine ritjes maken, afstappen als hij het eng vond, aan de hand doorwandelen, maar ook mezelf keer op keer vermannen en in het park gewoon een keer op- en afstappen, hem meeloodsen door een plastic aardbeienteelttent, kortom ik heb een heel circus doorlopen.
En nu? Inmiddels kan ik -misschien wel juist dankzij dat krakkemikkige begin!- met hem lezen en schrijven, ik ga overal met hem naar toe, ik weet hoe zijn lijf voelt en ik weet wat er in zijn hoofd omgaat. We zijn als oude kameraden, die hoeven niets meer te bespreken, die voelen elkaar feilloos aan.
Wanhoop niet en geef het tijd! Het kan later zo ongelooflijk waardevol worden!

Frans? Ik begreep dat het bij wijze van test enkele weken toedienen van magnesiumchelaat geen kwaad kon? Zou het niet de moeite waard zijn dat Annemie dat probeert, de verschijnselen wijzen immers in die richting? De calciumwaarde is nu goed, dus dat mist ie die paar weken niet... ik weet wel dat je geen dierenarts wil zijn, maar ik denk dat ze met de kliniek momenteel ook niet verder komt.
En anders Annemie, zoeken zoeken zoeken op internet, dat zou ik doen.

Ik heb hier hopelijk toch niet met een sekte te maken zeg!

Hoi Niki,

Waar jij tegenaan loopt, is de dwarsbalk tussen de gevestigde orde, de heersende mening, alles wat in de boekjes staat en anderzijds de steeds sterker wordende stroming die hier haast haaks op staat. Ineens kom je op een forum waar iedereen anders lijkt te denken, zodat het haast vijandig lijkt! Als je gewoon op je gevoel afgaat en dat combineert met zoveel mogelijk kennis opdoen, komt er vanzelf bovendrijven wat logisch is en jouw waarheid wordt. Ik heb -mede door deze site- geleerd om me van alles wat ik lees of hoor, af te vragen of ik vind dat het klopt en nooit meer blind op iemands mening af te gaan.

Inderdaad, het grootste deel van paardrijdend Nederland gaat er met 3 jaar op zitten, want daar is een paard voor en dan 'mag' het eindelijk, dat is de gangbare norm. Heel makkelijk wordt voorbijgegaan aan het feit dat er veel meer met een paard te beleven valt dan alleen maar erop te zitten en over de groeiwijze van het skelet dat met drie jaar geen mens kan dragen, maakt ook niemand zich druk! Tot je je er eens in gaat verdiepen en dat is wat jij nu doet.

Je bent goed bezig door op deze site rond te struinen en zo tot je eigen waarheid te komen en ik vind het top dat je je niet laat wegbluffen maar gewoon berichten blijft posten!

Natuurlijk paardrijden zonder te bidden?!

Van Cotthem Pia schreef op zaterdag 18 februari 2006, 22:25:


De binnenmaat is aan de krappe kant. Ik reis vaak met een Atec Olympialine, die is 1.65 en daar kunnen twee e-ponies makkelijk in staan. Ik zou het gewoon een keer uitproberen, de trailerlenen, paarden erin zetten, dan weet je of het past.

Steigeren is de ultieme vorm van niet voorwaarts zijn dat kan veel oorzaken hebben. Een slecht zittend zadel, een slecht zittende ruiter, tegenstrijdige hulpen, spanning in de rug, pijn, irritatie, geen vertrouwen in de ruiter, te zware oefeningen gevraagd... de lijst is eindeloos.

De pony liep bij het meisje braaf aan de teugel schrijf je. Daar zit wellicht de reden van het steigeren. Wanneer de pony continu in de krul moet lopen en behalve deze rem tegelijkertijd het gaspedaal (beenhulpen) voelt, rest hem uiteindelijk nog maar één richting: naar boven.

Dit is slechts een klein aspect van het probleem waar je mee zit. Lees deze hele site eens door (dat kost wat uurtjes dus neem de tijd) en probeer te begrijpen hoe deze benadering van met paarden omgaan en paarden houden in elkaar steekt. En bekijk dan het probleem van je pony, die duidelijk aangeeft ongelukkig te zijn, opnieuw met al die bagage in je achterhoofd.

Ik meen dat het verteren van voedsel tussen de 24 en 72 uur on beslag neemt, dus geen twee uur. Wanneer ik wortelen voer na een wortelloze periode, is de mest een dag later oranjer van kleur.

> Die schuine binnenkant is er om aan de hoefzijde de druk over

Ik vind dat door de afgeschuinde binnenkanten juist een kleiner oppervlak van de hoef "bedrukt" wordt! En aan de bodemzijde meer grip? Meer grip dan wat? Die is toch hetzelfde als bij het linker conventionele ijzer (op de opzet na dan)?

Ik zou de rest van deze echt koude dagen de deken er weer op doen, want zo is het wel een enorme overgang voor je pony, dat kost heel veel energie en als ze daarbij ook nog eens niet continu hooi krijgt, vind ik het eigenlijk onacceptabel. De eerste winter 'bloot' buiten is al moeilijk genoeg als ze zich de hele nazomer en herfst hebben kunnen voorbereiden dmv geleidelijk een dikke vacht aanmaken, maar nu middenin de winter patsboem naar buiten zonder dek, vind ik af te raden. In de natuur komen ze ook niet van 15 graden staltemperatuur ineens de hele dag in de kou te staan.

Wat is de reden dat de nieuwe eigenaar de deken er niet op wil doen?

Ga er met je deken heen en leg hem er gewoon op. Het is hartstikke koud deze week. Schijt aan de nieuwe eigenaar, hij heeft de plicht om voor zijn pony te zorgen en als ie dat niet naar behoren doet, neem jij waar als voormalig eigenaar, het beest hoeft er niet de dupe van te worden.

Die iemand heeft al die tijd dat ie in de paarden zit, niet opgelet! Bevangenheid is wel degelijk op te lossen, kijk maar eens op deze site bij hoefbevangenheid. Maar het spreekt voor zich dat je de reden waarom het paard bevangen wordt, zoals bv te rijk voer, wegneemt!

Als je gelezen hebt dat de witte lijn verbreedt naarmate de hoef natuurlijk groeit, heb je een verkeerd boek in handen gehad. In de meeste gevallen wordt de witte lijn bij natuurlijke bekapping smaller, omdat hij niet meer door een te lange toon of ijzers uitgerekt of gefrustreerd wordt. Alles staat uitgebreid beschreven op deze site.

Wanneer je paard na anderhalf jaar nog steeds liever de berm opzoekt, zou dat bij een goede bekapping nu allang over moeten zijn. Kunnen de steunsels knijpen? is de toon of de straal misschien te lang? Heb je er al een ervaren nb-er naar laten kijken?
O ik zie net dat je in Spanje woont, daar zullen er niet zoveel zitten...

http://www.equixantos.com bedoel je. Met punt doet ie het niet.