Frans Veldman schreef op vrijdag 23 juni 2006, 23:12:


Ik vind het ook zo knap dat zo'n paard zich in begrijpelijk Nederlands kan uitdrukken...

Huertecilla schreef op woensdag 28 juni 2006, 10:03:


HC,

Ik vind helemaal niet dat je je nek uitsteekt. Het zijn niet allemaal hosannaverhalen met dat bitloos rijden. Ik moet bekennen dat ik de ervaring heb die jij beschrijft. Ik heb gemerkt dat ik er zelf (en m'n paard idem) nog niet aan toe ben om bitloos te rijden, vandaar dat ik weer ben overgegaan op het gebruik van mijn leren bitje.

Het rijden op het Cookachtige hoofdstel ging gewoon niet goed (buiten niet dan, in de bak ging het best wel vaak goed, maar niet altijd!) omdat ik zo verschrikkelijk veel hulp moest geven. En dat verbeterde niet...

Ik bedacht me toen, wat is nou eigenlijk beter, dat beest steeds helemaal om moeten sleuren en porren met m'n benen omdat ie niet wil of kan luisteren of gewoon een piepklein en moeiteloos begrepen hulpje via de combinatie bit, zit en gewicht geven? Ik kon niet eens meer lekker ontspannen rijden, alleen als ik samen met iemand anders ging rijden waar mijn paard lekker achteraan kon sloffen.

Ik wacht nog even met het bitloos buiten rijden tot mijn paard zich meer en meer aan mijn hulpen kan "overgeven" en ik wat verder ben met mijn dressuurlesjes. Het "zo-nodig-moeten-want-paardvriendelijk" ben ik nu wel weer een beetje kwijt, ik pak het later wel een keertje op.

Groet,

Edith Hartog

Liesbet schreef op woensdag 28 juni 2006, 20:36:


Hoi Liesbet,

Ik heb een leerbitje van Emiel Voest, met een hoofdstel. Nou ja, hoofdstel, het is een leren riempje achter de oren langs naar beneden naar het bit. Het bitje zelf maak je met een riempje onder de kin vast.

Ik rij nu tweeeneenhalf jaar paard, na een half jaar ben ik overgestapt op een leerbitje omdat ik ging begrijpen hoe een metalen bit werkt. Het bevalt mij wel prima eigenlijk. Het zit losjes in de mond maar ligt toch stil en stabiel, geen scherpe uitgedroogde randjes. Mijn paard kan ook heel gemakkelijk eten (en alles doorslikken) met het bitje in...

Geen problemen met de communicatie (hoewel ik nog niet zo heel ver gevorderd ben), geen rare reacties met het ophappen van het bit, geen vereelte of zelfs kapotte mondhoeken na de vreselijkste valpartijen en stomme fouten die ik heb gemaakt (zoals bijvoorbeeld het teugels om een paaltje slaan waarna een geschrokken paard zich losrukt).

Ik ben er wel tevreden over, maar ja, ik heb dan ook een superbraaf paard haha.

Groetjes,

Edith

Liesbet schreef op woensdag 28 juni 2006, 21:01:


Hoi Liesbet,

Het was ook meer een grapje, als ik een superbraaf paard zou hebben, had ik geen bitje nodig omdat ie ALLES zou doen wat ik wil. Die van mij kan ook zomaar wegschieten, spontaan omdraaien om naar huis te rennen of bokkend er vandoor gaan om vervolgens opeens stil te gaan staan, kop naar beneden te steken en mij te lanceren. Waarschijnlijk gedrag wat in het verleden vaak "beloond" is.

Ik heb voor het leerbitje gekozen omdat ik me heb laten vertellen dat je je paard niet kunt verwonden als je bij zo'n actie per ongeluk te hard aan de teugels trekt. In ieder geval niet op de manier waarop je dat kunt doen met een metalen bit, daarnaast werkt het ook niet in op het verhemelte en wordt de tong niet geplet (bitje krijgt de vorm van de mond). Ik ben eigenlijk in de veronderstelling dat het de minst kwade vorm van met bit rijden is.

Ik ben daarom ook wel benieuwd naar ervaringen van anderen, misschien ben ik wel helemaal verkeerd voorgelicht!

Groetjes,
Edith

sandratien schreef op woensdag 28 juni 2006, 21:56:


Ik kan wel twee vingers tussen kin en riempje doen. Niet strak dus. Tja, bacterien. Nooit zo over nagedacht. Ik spoel het bitje na gebruik af om de kwijl en grasresten te verwijderen.

Trudy schreef op maandag 3 juli 2006, 10:37:


Hoi Trudy,

Je mag mij onderhand droesexpert noemen. Hoe oud is Vera nu? Enten heeft weinig zin, het is niet zeker dat de enting ook daadwerkelijk bescherming biedt, het is pijnlijk (in de lip) en moet vaak worden herhaald. Droes is niet meer relevant voor de paarden die er al staan (die hebben het allemaal al gehad, zijn drager of tot op zekere hoogte niet meer vatbaar, alleen voor die van jou kan het nog gevolgen hebben. Het is nog besmettelijk tot ongeveer zes tot acht weken nadat het laatste abces is dichtgegaan. Droes is zo'n ziekte als waterpokken, ze moeten het een keertje gehad hebben. Als jij een wat ouder paard hebt in een goede gezondheid is het alleen vervelend voor je paard en voor jou omdat je de abcessen moet spoelen met jodium. Niet echt ernstig.

Mocht je meer willen weten, ik help je graag.

Groetjes,

Edith Hartog

Edith Hartog schreef op maandag 3 juli 2006, 21:41:


Oh ja, dat vergeet ik nog (en is wel heel belangrijk). Voor Notje kan het wel nare gevolgen hebben. Ik had zelf een shetlander van nog geen twee jaar oud die er aan bezweken is. De rest (drie andere pony's) heeft het redelijk tot goed doorstaan. Dat varieerde van een paar dagen wat hangerig zijn met een of twee abcessen die in recordtijd rijp werden tot een kop die twee keer zo dik was van alle abcessen. Droes is gevaarlijk voor jonge paarden en veulens en shetlanders, vooral de leeftijd schijnt belangrijk te zijn i.v.m. de afweer die paarden opbouwen. Maar ik begreep dat je Notje niet mee wilde nemen toch?

sandratien schreef op donderdag 6 juli 2006, 9:03:


Beste Sandra,

Ik denk niet dat HC dat zo (en zo persoonlijk) heeft bedoeld, ik denk dat je je misschien persoonlijk aangesproken of aangevallen voelde. Ik denk ook dat we er nu eens over op moeten houden.

Ik moet zelf vaak grijnzen om de commentaren van HC maar voel me eigenlijk nooit aangesproken. Ikzelf hou ook wel van een fikkie stoken, maar op persoonlijke titel mensen aanspreken gaat erg moeilijk als je elkaar niet kent.

Waarom mail je hem niet eens persoonlijk en vraag je om tekst en uitleg?

Groetjes,
Edith

lin schreef op vrijdag 7 juli 2006, 21:36:


Bij de zeilvaartwinkel of hoe noem je zo'n winkel waar ze benodigdheden voor zeilbootjes en andere scheepjes verkopen.

Jet van Gulik schreef op dinsdag 25 juli 2006, 9:43:


Neem maar twee grote zwepen mee en doe drie stel sporen om, dat beest is niet te hanteren! (dit was een grapje)

Hoi allemaal,

Ik hoop dat iemand mij een tip kan geven. Ik heb een pony verkregen. Staat al een jaar stil, veel ellende achter de rug. Ze liep een aantal maanden geleden niet rad, in eerste instantie dacht ik dat dat kwam door enorme hoefscheuren. Het euvel bleef en ik heb er een fysiotherapeut bij gehad, die is een keer of zes geweest, in de tussentijd veel oefeningen gedaan en het leek wat te helpen. Dat is inmiddels alweer een week of zes geleden dat ze voor het laatst is geweest.

Nu heb ik voor de pony een fijne verzorger gevonden. Die doet inmiddels wat grondwerk en wandelt veel met haar. Niks geks... Vorige week heb ik een kwartiertje met haar gereden en ik merkte dat ze zich onttrekt aan het bit en dan heel ongelukkig met haar kin tegen de borst gaat lopen, zelfs met de teugels helemaal los. Bitloos hoofdstel geprobeerd, niks aan de hand. Omdat ik niks wil forceren heb ik alleen wat gestapt en ben na een kwartiertje afgestapt.

Vandaag had ik rijles en heb mijn instructeur gevraagd om weer een kwartiertje met haar te werken om te proberen haar hier vanaf te helpen. Die had het na vijf minuten al gezien. Kom er maar af, paard loopt niet goed, zet de benen niet goed neer. Rechtsom is rechtsvoor en linksachter niet goed en linksom linksvoor en rechtsachter. Blijkt ook haar ene heup een stukje hoger te staan. De fysio heeft dit niet opgemerkt, of dit was toen niet aan de orde. Mijn instructeur adviseert mij om een ostheopaat te bellen.

Mijn vraag is nu of er mensen zijn die hetzelfde hebben gehad met hun paard. En zo ja, zit hier toekomst in? Ik ben nou al een maand of acht aan het sleutelen aan dit dier. Het kost me handen vol geld maar er zit geen verbetering in. Ik ben zo blij dat ik iemand heb gevonden die tijd in haar wil investeren en ik zie dat het de pony heel veel goed doet maar dat meisje wil natuurlijk zo af en toe ook eens een buitenritje maken. Ze weet dat ze niets meer van die ritjes kan verwachten dan een half uurtje stappen met een losse teugel maar dat gaat zelfs op deze manier niet.

Iemand opbeurende tips voor me?

Alvast bedankt.

Groeten van Edith

Wil schreef op maandag 31 juli 2006, 22:57:


Hoi Wil,

Ja, dat zou fijn zijn.

Groeten Edith

Hoi Christel,

Hoe laat? Ik kom graag! Neem mijn instructeur mee.

Uhm, pony is nu elf, heeft vroeger (d.w.z. jaar of zes geleden) M dressuur gelopen en is daarna vanwege exceem via de dierenarts bij mijn buurvrouw terechtgekomen.

Mijn eerste rijlessen heb ik op dit dier gehad en toen liep ze wel normaal en niet zo raar met haar kin tegen de borst. Later is ze weggegeven aan een gezin met dochters die paard wilden rijden. Ging in het begin wel aardig maar daarna kwam de klad erin en na anderhalf jaar is het paard in verwaarloosde toestand bij mijn buurvrouw en vervolgens bij mij terechtgekomen. Het paard is volgens de dochter (toevallig sprak ik haar vanmiddag even) nooit met hulpteugels gereden maar zat wel "vast in de achterhand (?)". Ze hebben er i.i.g. nooit iets aan gedaan.

Het paard heeft bijna anderhalf jaar niks gedaan en heeft, sinds ie bij mij is (vanaf december), nooit goed gelopen. Zelfs een sprintje in de wei ziet er belabberd uit. Korte dribbelpasjes... Ik zelf heb een donkerbruin vermoeden dat dit wel eens de oorzaak kon zijn, dat lange stilstaan terwijl er altijd flink mee is gewerkt. Volgens de fysio was er (naast een waslijst van andere problemen) een probleem met een spier in de achterhand die kon niet goed inkorten na het strekken, maar dit was opgelost. Nu lijkt het toch iets met de gewrichten te zijn, of dit is weer iets nieuws.

Misschien is AdB een oplossing, maar misschien kan het ook thuis opgelost worden of misschien helemaal niet. Vandaar mijn verzoek om info.

Ik kom in ieder geval graag naar je clinic. Leuk!

Groetjes van Edith

Nel Gommans schreef op maandag 31 juli 2006, 23:19:


Ha Nel,

Mijn fysio deed acupressuur. Ik weet niet of dat overeenkomt met acupunctuur? Het is uiteraard een onderzoekje waard. Ga ik morgen doen, ik ga nu maar eens te bed...

Groetjes, Edith

Annemieke B schreef op dinsdag 1 augustus 2006, 1:32:


Beste Annemieke,

Veearts adviseerde fysio. Fysio deed ook acupressuur en TTouch. Vond ie heerlijk! Maar als het toch de gewrichten zijn, misschien is het dan beter om toch een ostheopaat te bellen. Begrijp je nu ook mijn probleem. WIE moet ik nu bellen... Ik kan toch moeilijk een hele kudde hulpverleners op de pony afsturen... Misschien is de tip om eerst een acupuncturist een diagnose te laten stellen wel helemaal niet zo verkeerd.

Groetjes,

Edith