Aangezien Bart (Van Vicky) zeer ernstig in Corazón geïnteresseerd is en hem wellicht zal kopen, zijn Vicky, Bart en ik met Corazón en Invierno een stapje in de wereld gaan zetten.
Deze tweejarige hengsten kwamen op hun half jaar 2x per dag de drukke baan over om naar de weide te gaan. Echter sinds een klein jaar hoeven we niet meer over de baan. Daarnaats heb ik vrij weinig tijd om me met alle paarden evenveel bezig te zijn. Rock en Enno regelmatig rijden is al een hele opdracht, de jonge mannen geraakten een beetje op de achtergrond.
Tijd om er iets aan te doen en nu we dé goede persoon voor Cora hebben gevonden, wordt mijn juk al iets minder zwaar. Ja toch?!
DUS: Cora geen probleem (knuffelbeer), Invierno ... noem hem gerust zeer lichtelijk dominant vooral op vreemd terrein. Binnen een paar jaar zwaait hij zeker de plak in de paddock. Benny, die vorig jaar een ernstige beet heeft opgelopen (litteken nog steeds zichtbaar als een Tatou), had vorige week weer prijs. Hier op het domein zelf probeert Invierno me zelfs niet te bijten, te slaan, ... Hij weet: opletten!
MAAR TOCH: daarnet buiten liep hij al van het begin te draaien met zijn ogen als ik hem rustig op zijn plaats wees. 1, 2, 3, 4, 5 én dan stijgeren, kappen, stijgeren, kappen omdraaien en naar Vicky net hetzelfde. De touw die ik nu aan had hangen was veel te kort om hem ze veel mogelijk uit mijn zone te houden. Dat is mijn fout. Ik heb hem goed op zijn donder gegeven (maar nog niet genoeg naar mijn mening daar mijn touw te kort was daar hij te gevaarlijk wordt), terwijl de pijn door mijn elleboog vlamde. En dan ... gaat hij liggen uit protest én blijft liggen!
Ik laat hem schrikken door op te springen, hij komt recht en gaat opnieuw omhoog. Ik waarschuw en we gaan weer verder in stap. Mijn elleboog blauw en dik van een klap op te vangen. Was dit testosteron, karakter of beide? Hier ga ik nog een vette kluif aan hebben! Ondertussen kan ik zelfs geen tas meer opheffen

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 11 juli 2009, 9:28:


die reacties waren toch wel voorspelbaar, niet? Zij willen immers niet echt verranderen.

Kaat_E schreef op zaterdag 11 juli 2009, 16:39:


Elke dag is er eentje ...
Stel ook vooraf de grens waarover je niet over gaat zodat ze niet onnodig lijden hoeft. Als het ooit zover komt, vervaagt die grens automatisch omdat afscheid nemen nu eenmaal pijn doet. Maar op zulk moment moet je inderdaad eerst aan het dier zelf en dan pas aan je eigen verdriet denken. Geen makkelijke opgave, maar zoals je reeds vermeldde: jij zult dat wel goed kunnen inschatten voor jullie beiden.
Geniet nog met volle teugen van elke dag dat ze nog bij je kan zijn.
Cindy

Piet schreef op maandag 13 juli 2009, 8:07:


Heb ik ook al aan gedacht, want dit gaat mis lopen. De dag nadien ben ik weer met hem op stap geweest. Het was niet meer zo erg, maar je zag echt het ongenoegen in zijn ogen, wanneer ik hem achteruit stuurde (met de druk die nodig was). Hij liep eenmaal dwars door mijn ruimte, maar tot een zware discussie is het niet gekomen. Heb mijn hersenen er al over gebroken ... Maar dat is hetgene dat ik nu ga proberen. Hopenlijk sta ik sterk genoeg in mijn schoenen voor deze knaap. Zijn ego is immers veel groter dan het mijne

Piet schreef op maandag 13 juli 2009, 11:37:


hihi ... heb hier nog een shetlandexemplaar ... die gaat liggen als de zin over is (zeker niet omdat hij bang is )
Ivm Invierno ... op die moment geen enkel teken van angst voor mij itt. Je had het eigenlijk moeten zien. Hij nam over in de zin: ging wat aan de grond snuffelen, eerst 3-4x rollen en bleef dan liggen. Oversprongsgedrag? Leek misschien idd wel op een haan die er genoeg van had, en die maar even op de grond loos ging pikken.
Maar van zodra hij recht kwam, deed hij het even weer opnieuw zonder aanleiding.
T'is niet dat ik hem zo zwaar afstrafte, het was vooral zwieren met de touw in zijn richting om hem uit mijn veilige zone te kunnen houden. Maar zeker niet klets,klets,klets
Ik begrijp jouw uitleg volkomen. En ik hou ook niet van macho gedrag (niet van mezelf en nog minder van mijn paarden). Met vechten geraak je nergens, maar ik weet nu wel dat ik iets minder nonchalant zal zijn en ogen in mijn rug zal hebben. Ik ga vanaf nu proberen elke dag met hem te werken op die manier. Ik hou je op de hoogte!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 13 juli 2009, 12:10:

Dit speelt

MAAR Ik zit er wel mee! Het enige wat ik me steeds afvraag is: wat gaat het volgende zijn?! Ik tolereer niet, nooit, never, jamais ... dat deze jonge rekel mijn kudde gaat overnemen. Rock en Enno en zelfs de pony verdienen alle rust van de wereld en mogen van mij niet in de prak geslagen worden. Want daar leidt dit naartoe binnen 1-2jaar misschien. En in de kudde kan ik niet ingrijpen. Ik heb hier gene stoere witte hengst die kleine overmoedige macho' s de kiem in smoort. Dus: ooit wordt Invierno gecastreerd. Dat is mijn beslissing. ALLEEN wil ik zoooooooooo lang mogelijk wachten om meerdere redenen. Dit is nog een baby in mijn ogen, maar is eigenlijk zelfs al een puber met een duidelijk karaktertje geworden.
In mijn ogen heb ik nog een beetje geluk gehad, dat het maar mijn elleboog was. MAAR idd ik was vrij nonchalant, had geen echte leadrope mee, was niet snel genoeg, ..... Desalnietemin ben ik geen huppeltrutje die haar eerste paardje net in ontvangst gekregen heb met sletsen aan. Dus ik ga een plan van aanpak moeten maken en me er moeten doorwerken en hopen dat dit niet meer voorvalt ...

van lennep schreef op maandag 13 juli 2009, 12:38:


Ja ik ook
Trouwens dit paard(JE) loopt op een gegeven moment gewoon dwars door je zwierend touwtje. Of hij daar nou een auwtje van oploopt of niet

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 16:06:


Nou stel je dat voor ... misschien ging het wel helemaal daar om?!
Ach ... ik kan er maar eens om lachen.
Ik ga gewoon weer veel meer met hem aan het werk gaan en we zien wel hoever we komen.
Ik heb alleen het gevoel dat ik hem gewoonweg ziedend en gevaarlijk maak als ik hem zijn plek wijs. Maar dat zal dan mijn interpretatie wel zijn. Maar stel dat ik gelijk heb: Ik kan mijn krachten toch niet gaan meten met hem, dat ben ik hopeloos verloren en het is nog maar een baby (een hele zure). Maar als ik hem nooit zijn plek zou kunnen wijzen, tja ...
Ik ga Piet's raad zeker niet in de wind slaan. Tuurlijk als ik ergens onder mijn paard terecht kom zoals een horzel die hij wil verpletteren, zal ik hem toch even vriendelijk moeten vragen van mij af te gaan.

van lennep schreef op maandag 13 juli 2009, 16:40:


maar dit was gewoon een ontspannend wandelingetje rond de blok met loshangend touwtje voor 99% van de tijd. Het enige wat ik verlang op zo'n klein ommetje is dat hij niet voor me loopt, niet in mijn rug loopt, maar gewoon onstpannen schuin achter me. Ofdat nu 2-3 of 1m is, daar voer ik zelf geen discussies over. En op de moment dat hij voor me wil en ik hem vriendelijk vraag gewoon hand met touw beetje omhoog breng zonder te zwieren, krijg ik dit (iets dat hij voor 200% beet heeft in de paddock): Steigeren en slaan met de voorbenen. Nou dan heb ik niet het gevoel dat dit teveel spanning was, maar eerder een test omdat deze vraag van me duidelijk dik tegen zijn zin was. Na de slag ben ik wel beginnen zwieren in zijn richting.

van lennep schreef op maandag 13 juli 2009, 17:46:


de laatste maanden niet meer, maar die wandeling doet hem werkelijk niets. Zet hem op de sinksefoor in antwerpen en hij kijkt nog niet op. Geloof het of niet, maar dit paard is bomproof geboren. Wij wonen op een drukke baan waar grondwerkers over sjeezen, lijnbussen, tractors, camions, ... brommers, fietsers, wandelaars ... sinds ik hem heb (zijn 6de maand) kijkt hij van werkelijk niks op. Hij was echt geen bal onder de indruk van dat wandelingetje. T'is ook niet dat ik helemaal niets uitvoer met die jonge paarden. Ik loop ganse dag tussen hen in. Breng hen naar andere weides, doe een beetje grondwerk en schriktraining. Als ze vrij in de kudde zijn, worden zij ook steeds op hun elementaire beleefdheid gewezen ...
T'is gewoon een sterker willetje dan bv. Corazón, maar daarover ben ik reeds tig-keer gewaarschuwd door diverse mensen. én toch, was ik te nonchalant geworden Neemt niet weg dat dit geen doetje is

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 20:18:


Ik weet perfect wat bedoelt wordt langs twee kanten, maar jullie zelf niet peins ik.
Piet zegt volgens mij dat ik aan de slag moet met dit paard op een andere manier. Nl. op een positievere manier zodat Invierno begrijpt wat ik bedoel zonder dat hij afgestraft wordt voor slecht gedrag, maar beloont wordt voor goed gedrag. Daarbij is het aan mij om zo goed mogelijk te voorkomen dat hij zich slecht gedraagt alvorens hij de spelregels kent, zodat ik hem inderdaad niet meer uit zijn tent lok. En dan pas moeilijkere situaties opzoeken en die trachten te voorkomen door oa. de kennis van dit paard op dat moment. Hij kent dan immers bepaalde grenzen en spelregels.
Jullie zeggen volgens mij: ga met hem buiten en zie dat je de bovenhand krijgt en houdt en geef geen mm toe indien het er om spant, niet?
Kan ik Piet's Taktiek niet toepassen en INDIEN het er toch van zou komen me 'vergrijpen' aan die van jullie?
Hihi ik zie jullie al denken: INDIEN?! ZEKER!
Tja ... er is er maar eentje die dit moet oplossen ... mini-me dus.
Benny staat al sinds vorig jaar onder Invierno op de ladder.
Merci voor de Adviezen Piet, Pien, Eddy en Anja.
Laat het nog wel weten wanneer ik wederom een auwtje opgelopen heb

eddy DRUPPEL schreef op maandag 13 juli 2009, 20:47:


Ik moet eerlijk bekennen dat ik sinds vorige week gestopt ben met een extra hoopje hooi voor deze zielepoot te voorzien!
Hij mag van Rock en Enno niet bij de ruif tot wanneer ze zeker zijn dat hun buikje vol geraakt. Cora en Nino mogen wel, maar daar zien ze ook geen concurrenten in. Ik dacht: arme drommel en elke dag stond hij te wachten op mij en zijn hoopje hooi. NJET, ni meer. Tirer votre plan in de kudde!
Stillaan ben ik dus wel een voetveeg geworden in zijn intelligente kopie

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 21:42:


Eddy lost dat in 1-2-3 op, weet ik best Maar ik heb het gevoel dat ik dit even moet oplossen. Niet Eddy? Of lukt dit me niet, volgens jou?
4jarige hengsten ... dat belooft voor mij
Ach het belooft binnenkort hier een beetje rustiger te worden (een paardje minder, een rustdagje extra), ... kan ik al mijn vrije tijd extra in dit beestje steken. En de pony!
Wanneer vertrekken jullie Pien? Ik heb ook 4 weekjes dit jaar

Eva Saegerman schreef op maandag 13 juli 2009, 22:25:


Bedankt voor jouw mening, Eva
Dag één beetje ibuprofen opgesmeerd, voor de rest heelt het goed hoor. Kracht was 2dagen na datum weer 100%. En al ik mijn t'shirts van paars naar blauw,groen en geel afwissel, ben ik assorti met mijn arm. De nieuwe mode dus. Je kan je make-up er ook op afstemmen

Britt Claeys schreef op maandag 13 juli 2009, 23:49:


Fibro Vibro doet me aan heel iets anders denken