Els Kleverlaan schreef op donderdag 4 december 2008, 10:25:


Hoi Els,,,mooi en zo herkenbaar...de kleine aanwijzinkjes dat het goed is,mijn oude hondjes Perro en Perry waren er niet meer,Perro 4 jaar eerder dan Perry en het jaar daarna had iemand via de dierenbescherming op eerste kerstavond een opvanghondje voor ons,een mannetje en wij hadden altijd vrouwtjes gehad dus deze zou ergens anders naartoe gaan want wij hadden liever vrouwtjes.
Komt dat zwaar mishandelde hondje kerstavond hier binnen,vreselijk bang en bijterig en ik vraag naar het pasportboekje en zie ineens de naam van het hondje.........wat denk je.....PERRO en hoe ziet hij er uit......als PERRY maar dan korter op de pootjes.

Mijn oude paardje overleed en ik had het veulen van 7 maanden en in het voorjaar kreeg hij een snepje op de neus net als mijn oude paardje had.
Het veulen was voskleurig en had alleen sterretje tussen de ogen.
Hij ging langzaam schimmelen en alleen het roze snebje is gebleven.

Dit zijn van die vreemde dingen die mij verbonden voelen met mijn dieren en heb nog meer meegemakt maar dat wil ik niet hier schrijven omdat er derden mee gemoeid zijn.
Conny

Martina schreef op donderdag 4 december 2008, 10:34:


HHHaaaaa,hij heeft zijn ogen dus niet voor niets zo mooi verdeelt op zijn koppie staan....ik denk dat ze het beter kunnen dan wij denken.
gaaf zo'n bos voor je paarden,bedenk mij nu dat als wij niets met ons nieuwe stuk grond mogen doen ik er gewoon bomen plant en het laat groeien tot een bos,wilg en berk zaaien zichzelf uit dus niks gepoot!!.
dan gaan de buren vast klagen dat ze geen zon meer hebben!!

Martina schreef op donderdag 4 december 2008, 12:37:


Oh prachtig,...net onze buren.
Wij woonden hier al eerder met de paardjes in onze eigen tuin,ze hadden twee meiden van 10 en 12 en die reden op de manege.

Buren vonden het een strak plan dat ze mijn paardjes gingen verzorgen en ook als wij op vakantie waren.
Nou,ze mochten van ons best bij de paardjes als wij thuis waren dus dat gebeurde.
En op vakantie gaan wij nooit dus dat viel tegen.

Ook als ze visite hadden moest er altijd naar de paardjes gekeken worden en wij hadden recht van overpad bij hun dus het spul liep zo bij ons de tuin in!!.
Hartstikke leuk totdat ik als ik uit mijn werk zag dat de meiden bij de paardjes in de bak achter ze aan renden om ze te vangen,waren over de schutting geklommen.

Heb gezegd dat ik dat dus niet goed vond en toen was de buurman boos en mochten ze helemaal niet meer komen.
We hebben van begin afaan het gevoel gehad dat ze ons willen wegpesten en dat ze ons kleine huisje en paardengebeuren zelf wel graag wilden hebben.
Maar wij gaan dus ZEKER niet weg!!!.
Nu beginnen ze over de overlast te klagen en is het een grote ellende!
Maar wij blijven zitten waar we zitten!!

Ilona Kooistra schreef op donderdag 4 december 2008, 13:09:


Ik betaal 2,50 euro voor gelijkwaardige baal hier in zuidholland.
Ze komen sinds ik het hier op paardnatuurlijk heb gezet en advertentie op marktplaats van heinde en ver om ze op te halen.
Ik betaalde eerst 5 euro voor dezelfde maat en mindere kwaliteit!
Conny

Martina schreef op donderdag 4 december 2008, 13:11:


Ja het lijken onze buren wel!!!
Pas op,neem rechtsbijstandsverzekering,kost wel wat maar je hebt ook wel wat...wij hebben al een zaak gewonnen tegen dezelfde mensen maar het blijft een drama.
Ook verstoken ze hout en ik heb het lang volgehouden maar doen ze het weer neem ik foto's en bel de politie.
Wij zitten er al 12 jaar naast en ze zoeken telkens nieuwe mogelijkheden om het leven zuur te maken.
En het gaat altijd over de erfgrens!.
Nu is het wel grappig want de oude stallen/schuur die wij willen opknappen is nu gedeeltelijk in hun tuin gewaaid en wij kregen voor dit gebeuren brief met de melding dat wij de schuur niet mogen onderhouden en niet in hun tuin mogen komen wegens erfvredebreuk ,we laten de zooi dus lekker daar liggen.
Ze komen maar met advokaat en dan hebben wij rechtsbijstand om het uit te zoeken.
Ze zijn zich vast alweer aan het voorbereiden maar wij ook.
Maak overal foto's van,ook wat je vindt in het bos aan troep.

Peter Donck schreef op donderdag 4 december 2008, 14:44:

Katja Goovaerts schreef op woensdag 3 december 2008, 19:12:


Katja,ik zat ook nog te denken....rijdt jij eigenlijk de laatste tijd paard ?.
Toen mijn paardje er niet meer was en de andere te klein en te jong mocht ik op paard van iemand anders rijden,zie foto hiernaast.
Het heeft 3 jaar geduurd en ik heb veel aflijding gehad en ben vreselijk van dat paard gaan houden,kon mijn liefde daaraan kwijt zonder dat ze van mij was.
Ook kun je je gedachten verzetten.
Op de Poedertoren kan je misschien paard voor iemand verzorgen en rijden zodat je ook het gevoel houdt.
Of als je emotioneel niet daar kunt zijn ,misschien ergens anders tijdelijk.

Groet Conny

Help,wilde wat filmpjes bekijken en nu kom ik er niet op Jullie????

stumperd schreef op donderdag 4 december 2008, 16:59:


youtube natuurlijk..stommerd!

Katja Goovaerts schreef op donderdag 4 december 2008, 17:40:


Hoi Katja,ik heb hem nog eens verstuurd,hoop dat het lukt,anders kun je mij mailen......ben dezelfde persoon

Groet Conny

van lennep schreef op donderdag 4 december 2008, 18:20:


Wat een spanning Esther,hopen dat het snel weer normaal is!!
Conny

sibyl de jager schreef op vrijdag 5 december 2008, 12:27:


Hoi,op de hoefnatuurlijk site staan een aantal verhalen en in het fotoalbum ook

yES - training schreef op vrijdag 5 december 2008, 18:13:


GEZONDHEID !!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 december 2008, 11:20:


Heel goed uitgelegd Eddy,dit is juist HET gevoel wat je dan krijgt.

Paarden die zonder balans aangereden worden ,zullen altijd problemen
hebben in het vinden van die balans .

Twee natuurlijke aspecten,
Psychisch:met het hoofd naar beneden geeft het paard van nature de verantwoordelijkheid over aan een ander.
Fysiek:met het hoofd naar beneden dragen de banden van de rug van nature zonder inspanning het ruitergewicht.

Het paard moet naar de hand toegaan,niet de hand naar het paard.

Er is een duidelijk verschil tussen een laag tempo en een verzameling,de controle over tempoen schwung.

We moeten de grenzen van het paard accepterenen proberen deze te verschuiven,ga nooit over een grens heen!

Piet schreef op maandag 8 december 2008, 13:25:


Ik heb mij eigenlijk nooit verdiept in het clikkeren,doe al meer dan 30 jaar mijn ding/manier van met de paardjes praten,wel veel gelezen(zie mijn advertentie met boeken waaronder Paardentaal!).

Een kleuter leert al bij het plaatje "paard" klikken met de tong en hatchik!.
Ik klik gewoon en wijs met de arm en vinger uitgerekt en de paardjes gaan opzij en het gaat automatisch.
staan ze voor het hekje waar ik doorheen moet met de kruiwagen met mest dan ga ik voor ze staan met mijn rug naar ze toe,loop achteruit en klik en ze gaan achterwaarts.
Denk wel dat iedereen het kan als je je erin verdiept hoe dieren ergens op reageren.

Ik discuseer eigenlijk nooit mee met dit onderwerp omdat ik de benamingen niet weet.

Denk wel dat het belangrijk is voor de omgang mens en paard/hond/kat hoe te reageren zonder dat een dier agressief of gevaarlijk kan worden door verkeerde handelingen.

Conny