Mijn merrie wankelt nu al twee jaartjes tussen spier en hoefbevangenheid. Heel lang heeft iedereen me voor gek verklaart dat dit niet kan, ik zag een kat in een zwarte doos. Ofwel spier ofwel hoefbevangenheid. Totdat iemand van kliniek Laarakker en een veearts die open stond voor zo'n dingen, me wees op het probleem van de toxines.
De darmen zouden problemen hebben met de vertering van het fructaan in het gras (of schimmels in het gras volgens een andere veearts), waardoor zich veel toxines vormen in de darmen, daardoor worden de nuttige bacterien verdrongen. Die toxines zouden in de bloedbaan terecht komen en daardoor in haar spieren en wellicht haar linkerachterhoef waar ze over paar weken op kreupelde.
Nog steeds krijgt ze een enorme dip in het voor en najaar, keiharde manekam en staalharde spieren in haar achterhand, licht kreupel op haar rechterachterbeen. Ze verhaart ook veel langer dan de rest.
Dit omdat ze als 1,5 jarige ooit spierbevangen geweest is van gras.

Ah, nu begrijp ik wat je bedoelt...ik typte het erg kort voor de bocht, inderdaad.
Ik bedoel dat in mijn grond het microbieel leven verstoord is, doordat het milieu te zuur is, waardoor ik gestressed gras krijg. Ofwel teveel fructaan, ofwel volgens mijn veearts door schimmels in het gras doordat het gras geen goeie immuuniteit heeft doordat de bodem niet ok is.
Dat komt in de darmen terecht en daar ze heel gevoelig is, wordt haar darmmilieu ook verstoord door de vertering van dit 'gestresste gras', ik bedoelde dat ze dit misschien niet zal hebben in de Eifel, omdat de bodem daar meer garant staat voor gezonder gras dat niet zo'n vertreingsproblemen veroorzaakt.
Je hebt gelijk, ik moet enkel typen als ik meer tijd heb, ben zo wie zo al een gigantisch warhoofd

Piet schreef op maandag 23 mei 2011, 15:29:



Piet, ik heb mijn grond ondertussen al twee keren bekalkt, maar dat gaat niet zomaar in 1 keer terug in orde komen volgens meneer van het bodemonderzoek, dat moet geleidelijk aan gebeuren. Voordien is het kalken wellicht niet gebeurd.
De PH was 4.7 volgens een test bij de aveve en was dat het laatste onderzoek nog steeds even zuur. Ik heb wel de fout gemaakt om met zeeschelpenkalk te kalken, wat niet veel gedaan heeft voor de bodem, de laatste keer was met zeealgenkalk (1000 kilo) in maart, deze herfst terug 1000 kilo, maar niet alles in 1 keer omdat je dan weer het microbieel leven verstoort). Pas drie maanden na het bekalken laat ik terug een volledige analyse doen bij dienst bodemkundig onderzoek, (inclusief zware metalen), op aanraden van de dienst zelf omdat ik nog maar pas bekalkt had in maart (ze nemen dan op verschillende plaatsen een staal).
Mijn veearts (Joos Hanssens) weet dat niet zeker van die immuuniteit, maar hij heeft een veulen die soortgelijke symptomen had als mijn Unica en die gestorven is helaas (bleek dat de slokdarm vol zweren zat na de autopsie) en heeft zich ook geïnformeerd omdat hij niet wist hoe hij het veulen kon helpen. Hij heeft zelfs in klinieken in Schotland geïnformeerd bij professors, omdat ze daar meer met deze problematiek bezig zijn dan langs hier.
Hier in de streek kan niemand me blijkbaar met 100% zekerheid zeggen wat er aan de hand is, maar zeker is dat gras het probleem doet verergeren. Daar het vooral in het voor-en najaar is dat ze zo'n last heeft, denkt de veearts dat het door een schimmel komt in het gras. Gras die op een ongezonde bodem groeit, kan ziekten zoals schimmels ontwikkelen zegt hij. Hij denkt dat dat dus bij haar de grootste boosdoener is. Ze heeft wellicht ook pijn in de buik, want steeds is die groeve te zien aan haar buik, alsof ze die beetje intrekt.

@Pien, wel ik begin er toch ook serieus aan te twijfelen. Ze is de laatste tijd bijzonder actief en ondeugend na de voorjaarsdip, maar ik ben zeker dat ze met het najaar weer een klap zal krijgen.
Ondertussen begin ik te denken dat ze misschien meerdere zaken heeft.
Nu laat ik de onderzoeken even rusten, om de geldbeugel weer eens op adem laten komen. Heeft ze opnieuw een ferme dip, dan laat ik weer eens bloed afnemen en breng ik het naar een andere kliniek, want Gent heeft helemaal niets gedaan voor haar. Ik had een test aangevraagd voor IR en darmonderzoek, maar dat hebben ze niet willen doen omdat dat wellicht de oorzaak niet was volgens hen, daar ben ik kwaad voor geweest. Als ik het financieel weer aankan (laatste rekeningetje was 500 euro en er is niets speciaal uit gekomen...), laat ik deze zaken nog eens onderzoeken in de Morette.
Haar bloedbeeld steek ik er even bij en de test van de spierbioptie:


Deze is wel van een eindje geleden, de andere heb ik niet in mijn bezit.
Bewegen is heel belangerijk, dat weet ik. Ik ga 4 à5 keren in de week gaan wandelen aan de hand en voor de rest wat longeren, maar ik vind dat geen goede methode om haar te trainen omdat ze al wat stijver is op 1 been. Ik zou dubbele teugel willen leren aan haar, maar ben er zelf leek in...voor de rest staat ze op de paddock en beweegt niet zoveel.

Alegria schreef op maandag 23 mei 2011, 13:34:


Dat heeft deze merrie ook, net dezelfde symptomen. Ze is klein en kort, maar ze zou zich te pletter eten. Het is echt heel erg, als ze kan boort ze haar kleine kopje de grond in en wreet zich dood (zo is ze ook spierbevangen geraakt). Volgens mij is het haar aardje die haar dit probleem opgezadeld heeft helaas. Ik moet haar echt rantsoeneren, net zoals haar zus, die heeft dezelfde neiging om zich dood te eten letterlijk.
Ik herken deze problemen bij haar ook. monique baan zei me dat het probleem in de darm zat, ben nu vergeten of het de dikke of dunne darm is, maar de blinde darm is toch heel gevaarlijk? Heel erg bedankt voor je toevoeging, ik krijg weer hoop en laat zeker een osteopaat komen! Wie had jij als osteopaat? de laatste die hier geweest is heeft niets bijzonder voor haar gedaan, wil iemand anders laten komen.

Alegria schreef op maandag 23 mei 2011, 13:34:


Hoe kwam jij erop dat het de darmen waren? Hoe zag de osteo dat het de blinde darm was? Dat kan misschien haar schijnbare buikpijn verklaren...

Alegria schreef op maandag 23 mei 2011, 21:30:

Als het dat is, dan heb je mij en haar een enorm plezier gedaan, dit houdt ons al bijna twee jaar in de greep! Ik heb even opgezocht over blindedarmontsteking en ik las over een paard...die z'n rechterachterbeen stijf hield en moeilijk naar voren zette. Nog niemand die daar aandacht aan besteed heeft. Weeral een bewijs dat je niet mag opgeven en moet blijven zoeken!
Heb nu Erika De Brabant gecontacteerd, omdat die mevrouw die bij jou paardje komt helaas te ver weg woont van ons.
Laat je zeker weten wat er uit de bus komt.
Nog eens bedankt om mee te denken!

Alegria schreef op maandag 23 mei 2011, 21:46:


Inderdaad, heel heel erg bedankt! Ik heb het gelezen en mail je morgen terug, heb weer wat hoop gekregen.

Christel Provaas schreef op maandag 23 mei 2011, 21:46:


Nadat ik je mailde Christel heb ik een zakje psyllium gegeven. Ik ga het nog eens geven dan. Toch weet ik niet of dat die keiharde spieren veroorzaakt. Het lijkt wel beter nu met die nekspieren, maar ik denk dat het is omdat de paarden die terug zijn uit de Eifel haar meer beweging geven. Ze is zo'n danige vreetbalkje dat ze steeds heen en weer loopt omdat ze denkt dat in die andere bak toch een sprietje meer zit die lekkerder is dan in haar bak...al is ze niet 100% in orde, ze is wel super dominant tegenover de twee terug gekeerde paarden.

Peter Donck schreef op zondag 22 mei 2011, 22:42:


In dit geval...leve de crisis !
http://www.7sur7.be/7s7/fr/1536/Economie/article/detail/463185/2008/10/23/Arcelor-Mittal-ferme-le-Haut-Fourneau-6-crise-oblige.dhtml

Jij sprak toch Frans of zou toch Frans spreken, niet ?

Peter Donck schreef op dinsdag 24 mei 2011, 16:03:


mÔ bakken doe, go gie mo zere ridderk'n goan speeln in de bergn indeplekke van ier azo te ziêvern op da forum (zie vertaling Russisch )

Sandra, ik kan niet uitgebreid antwoorden nu, maar las je topic. Ik herken je probleem zo goed.
Ik heb enorm veel gehad aan de clinic van Bent Branderup vorige week in Heteren (bij Marijke De Jongh). Als je wil stuur ik je wat door als ik m'n samenvatting gemaakt hebt van al de kriebels van Duits gemengd met Engels en Nederlands in een poging om de theorie mee naar huis te nemen zodat ik het niet vergeet....
Dit is een echte aanrader en voel me heel erg goed bij de klassieke dressuur die Bent geeft, omdat het zo duidelijk is, weet waarover hij praat en hij zoveel herhaalt...ik heb nog niet veel lesgevers gehad die zoveel tips over de zit gegeven hebben als hij deed....
Klassieke dressuur gecombineerd met centered riding voor de zit, energie en ademhaling, dat vind ik de ideale weg....
Dit vind ik een interessante mevrouw, laat het zweverige weg, maar ze geeft enorm goeie tips. Over hoe erg veel invloed je zit heeft op de rug van een paard. Als je het goed doet, kun je op den duur zonder veel teugelcontact rijden, enkel door de juiste houding aan te nemen, die het paard als natuurlijk aanvoelt en herkent en er dusdanig ook zal op reageren door te doen wat je vraagt:
http://www.integratedhorsemanship.com/index_nl.html

Ik kan jammer genoeg niet gaan, maar hier is al een clinic met haar. Ik begreep dat zij zelf in Amerika woont:
http://www.nhforum.nl/forum_smf/index.php?topic=28534.0

Sandra van Bommel schreef op woensdag 25 mei 2011, 10:11:


Tja, die zaken hebben wel wat raakpunten hoor en veel zelfs . Marijke De Jongh doet ook aan klassieke dressuur hoor, zij heeft ook een heel eindje les gevolgd bij Antoine De Bodt (methode vanuit de klassieke dressuur dacht ik?). Ik herken veel oefeningen die Bent Branderup laat doen, van de oefenigen van De Bodt (ik volg les in beide methodes). Ik was ook lid van Marijke haar site, maar vind achteraf gezien dat het niet te vergelijken is met wat je life meemaakt, zoveel interessanter in praktijk.
Mag ik vragen wat je bedoelt met de klassieke zithouding? Wat zou er volgens jou niet zo goed aan zijn (ik vraag het maar, omdat ik ook nog leek ben in die zaken, misschien kan je mij wat bijbrengen).
Ik ben akkoord met wat je zegt over die achtergronden en invloeden, maar
ik heb twee dagen na elkaar met veel interesse staan kijken hoe Nicole (van de link die ik plaatste) les gaf. Ik vond het echt mooi om te zien hoe het paard reageerde als Nicole vroeg om de ruiter eens scheef te laten zitten ofwel de binnen schouder van de ruiter naar voor te laten vallen. De reactie van het paardje in kwestie was verbluffend, hoe hij uit elkaar ging lopen. Stel je voor hoeveel paarden reageren op scheve ruiters en niet goed lopen en daarom onder hun kont krijgen, vreselijk.
Ik heb natuurlijk eerst en vooral naar haar achtergrond geïnformeerd, want zoals je zegt zijn er die durven een clinicje volgen en plots denken ze dat ze het groot licht gezien hebben en gaan zelf les geven zonder zelf de ervaring te hebben...
Daarom dat ik dacht dat dit misschien wel interessant voor je kon zijn

Oei, zie nu pas dat je van Zweden bent...sorry...