trea hoex schreef op donderdag 16 augustus 2007, 16:24:


Ik rijd Buck op buitenritten met een Australian stock saddle, in Australië vervaardigd, dus geen indiase shit. Om urenlang probleemloos door het terrein te rijden uitstekend, maar om te dressuren vind ik het een hok. Dus heb ik door Trekking Saddles een dressuurzadel laten aanmeten: een Zaldi Lusitanus. Dat is een dressuurzadel met de kussens en boom van de Zaldi New Kent, maar met een portugees ogende afwerking: vierkante zweetbladen en wat blingbling, tja ik ben nu eenmaal een kraai in die dingen. De boom is van thermoplastisch materiaal, door de 'rijwarmte' wordt deze wat flexibel, maar je moet je er niet al teveel van voorstellen.
Hij ligt erg goed op Buck, die beweegt er makkelijk onder en ik zit er lekker op. En... een sympathiek prijskaartje. Nu schijnt Buck geen moeilijke rug te hebben, dus een zadel past hem al snel.

Voor Cadiz (kort, breed, geen schoft) heb ik een Monturas Lucas 'Ellen Graepel' met flexibele boom, een spaans zadel dus, gevuld met paarden- en geitenhaar. Een heerlijk zadel. Ik rijd er ook buitenritten mee en dan leg ik er een CorrecTOR tussen, want dat flexibele vind ik niet zo'n fijn idee urenlang achter elkaar.

Myriam schreef op donderdag 16 augustus 2007, 14:11:

Maar wie moet ik dan wél bellen bij een twijfel- of probleemgeval als ik tevens 'politiek correct' wil blijven?

Eva Saegerman schreef op vrijdag 17 augustus 2007, 9:33:

Het is een zadel dat bedoeld is voor het werk met koeien op de campo, het maken van extreme wendingen, extreme tempoversnellingen en stops, dan heb je een voortuig en een staartriem gewoon nodig omdat je met grote krachten te maken krijgt.
Voor het kachelen langs de weg kun je deze attributen gerust thuis laten!

Patricia ter Haar schreef op maandag 20 augustus 2007, 11:56:


Wat is een 'natural balance iemand'? Wat kan die, wat doet die?

Verder ben je veel te vroeg begonnen met longeren. Een paard is met 2 jaar bijlange na nog niet sterk genoeg om dat eeuwige gedraai aan te kunnen. Bij ondeskundig longeren (afgezien van de veel te jonge lefetijd) wordt de natuurlijke scheefheid juist versterkt en dat is wat je nu ziet gebeuren. En dat jouw paard scheef is (elk paard in meer of mindere mate hoor), blijkt al uit het feit dat ze haar voorhoeven verschillend belast waardoor deze zich niet gelijk ontwikkelen. Tis het kip-en-ei-verhaal. Als je zo doorgaat kun je wachten tot de eerste artroseverschijnselen zich aandienen!

Ik zou je adviseren als de bliksem te stoppen met longeren en je paard nog een jaar in de wei te zetten en daarna pas beginnen met zadelmak maken en rechtrichten onder deskundige begeleiding. Zie ook hoefkatrol.com" target=_blank>www.hoefkatrol.com en paardenrecht.be voor meer informatie.

Dat een paard gevoeliger loopt na natuurlijke bekappen, heb ik vaker meegemaakt. Niet leuk, maar het gaat vanzelf weer voorbij, is mijn ervaring.

maudtie schreef op maandag 20 augustus 2007, 13:19:


Het ene ding is van leer en het andere van touw.

Spirithorses schreef op maandag 20 augustus 2007, 14:00:

Hoe kwam Eddy's paard er dan aan?

Je weet het he... dat hoefkatrol een doodvonnis is, is achterhaald. Geen reden om een paard af te laten maken. Rechtrichten, plus de ijzers eraf heeft al menig paard van de slager gered.

Patricia ter Haar schreef op maandag 20 augustus 2007, 18:09:

Je hebt gelijk, longeren vind ik ook de basis voor de africhting. En de band, het vertrouwen, het richting geven aan temperament etc. Maar longeren is in mijn optiek heel wat anders dan aan een touw rondjes laten rennen. Ik heb er een totaal eigen invulling aan gegeven (meestal draadloos) die veel meer op spel lijkt dan op werk en zo zullen er meer mensen zijn, dus op voorhand veroordelen is niet fair.
Maar dan nog vind ik 3 jaar erg jong voor dit soort belasting, want die is op de cirkel enorm, vergis je niet. Ik denk persoonlijk dat de natuurlijke scheefheid van je paard versterkt wordt door het longeren en ik zou er om die reden (tijdelijk) mee stoppen. Immers, het paard blijkt zich al scheef te ontwikkelen.
Dat ze voldaan oogt, geeft aan hoe leuk ze interactie vindt. Dat kun je ook tegemoet komen dmv spelen, wandelen, skippyballen, vrij over balkjes laten draven etc.
Jij pakt het probleem aan de andere kant aan: in de hoeven. Ook verstandig, je moet immers alles uitsluiten.

Een paard maakt een kortere pas met het been dat aan de korte, dus holle kant zit. Om de korte kant op te rekken zul je moeten zorgen dat dat been een grotere pas maakt doordat het aan de buitenkant, de bolle kant zit. Zo kan die korte, holle kant rekken. Dit kan dmv werk aan de hand. Maar nogmaals... een 3-jarige is nog zo week qua beendergestel, kijk alsjeblieft uit...!

Irmgard Luycks schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 8:00:


Walgelijk. Maar eerlijk gezegd snap ik zo'n eigenaar ook niet, dat hij er niet bij blijft. En dat hij het blijkbaar nodig vindt om mee te liegen. Onfris allemaal.

Piet schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 9:25:
Het kan aan mij liggen hoor. Maar ik vind het hanteren van een slijptol bij zo'n getraumatiseerd paard dat erg moeilijk voeten geeft, een enorm risico wat ik als bekappend persoon nooit zou nemen.
Ik herinner me verhitte discussies op dit forum over überhaupt het gebruik van zo'n ding -weet niet meer wie voor en wie tegen was- en vraag me in die context af of het in zo'n penibele situatie wijs is om het gevaar voor jezelf te vergroten.

Spirithorses schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 11:27:

Nou dat vind ik wel een beetje kort door de bocht hoor! Hoe kom je erop? Nul herkenning in deze tendentieuze omschrijving, ook niet bij AL mijn paardenvriend(inn)en.

Hier ook tweeverdieners, maar bepaald geen statussymbool of luxe op dit afgelegen moddererfje. Gewoon een meisjesdroom die uit kon komen.
Het hebben van paarden levert meer binding dan vrijheid op, dus die deel ik ook niet met je.
Mijn paarden zijn bepaald niet mijn kinderen, want die heb ik bewust nooit gewild. Dus ook niet in paardvorm.

Peter Donck schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 13:52:

Horen we dan ook al verantwoordelijk te zijn voor het niet verwisselen van eigenaar van de paarden van onze naasten? Kom op zeg!
Je kent de achtergronden niet, blijf dan ook niet jennen, pestkop.

Michiel schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 18:21:

Uitstraling? Ik vind het bewerken van een angstig paard met een slijptol nu niet uitstralen dat nb zo simpel is en dat iedereen dit zelf thuis kan doen. Piet zal er goed mee uit de voeten kunnen, maar kwa uitstraling -jij begint erover he!- vind ik het nu net een verkeerd gekozen methode.

Gwenda schreef op woensdag 22 augustus 2007, 0:17:


Bij zo'n oude pony gaat alles wat langzamer. De omschakeling naar ander voer zou ik dan ook zeer geleidelijk doen, want de 'rek' raakt uit de darmen, dus aanpassing gaat moeizamer. Ook de opname van voedingsstoffen gaat minder goed dan bij een jong paard, oude paarden worden allemaal eerder mager dan dik.
Ook zou ik het eerste seizoen een deken bij de hand houden en goed opletten wanneer ze het koud heeft. Gaat ze naar de schuilstal? Mag ze erin van de andere paarden? Kan ze droog liggen? Staat ze makkelijk op? Als je twijfelt: inpakken die oude dame, want laten lijden uit naam van paardgerichtheid is alleen maar oogklepperig.

Ik heb ooit een oude ex-manegepony, een welsh, bij Buck gehad als gezelschapspony en word nu nog gefrustreerd als ik terugdenk aan mijn rigide aanpak indertijd van géén deken. Dit beestje was graatmager (ik stopte er wel flink wat slobber in want de tanden waren zo afgesleten dat ze moeilijk hooi maalde), had cushing en heeft het nog 2,5 jaar gered. Ze stond op het laatst alleen nog maar in de stal omdat ze het koud had.
Door het ontbreken van vet is het moeilijker om zich warm te houden en heeft zo'n pony een achterstand op dikkere, jongere dieren.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 22 augustus 2007, 0:26:


O Eddy, wat ben je slecht opgeleid (zonder t)...

Let op:

to lose = verliezen
to loose = losmaken

Nou niet meer fout doen he.