Peter Donck schreef op dinsdag 7 juni 2011, 10:39:


Hm, ofwel mag dat 2 benig, rondkrabbelend gespuis z'n fokgedrag wat aan banden beginnen leggen liefst tot ze uitsterven zelfs. Dat... is voor de natuur (gras bomen bloemetjes beestjes) nog een betere zaak ...van industriegebied, naar prairie, lijkt me nog natuurlijker...

Ach, bitje spoortje en zweepjes... , Elke goeroe gebruikt ze wel, wat dacht je anders ? Parelli-level4-finesse-spoortjes, Parelli hoofdstellen waar van die scharige bitten aanhangen, speciale oranje sticks niet te missen want zonder de enige echte carrotstick ben je reddeloos, machteloos een vogel voor de kat....

Maar... er komt schot in de zaak, nog wat meer kleine beestjes op de gezonde groentjes, bio-war... en het komt vanzelf wel weer goed

Hm...zouden we beter niet allemaal met spoortjes gaan rijden ?
Artikeltje van onze lieve vriend Patje:
http://americanspurs.com/PDFs/SpurDesignChoices.pdf

Ma ja, da's allemaal niet zo belangerijk Jantine . Wat ik ermee wil zeggen is, haal er voor u 't beste uit, dingen die jou kunnen helpen om betere communicatie met je paard te krijgen en negeer de rest.

Ik heb ook veel goeie dingen aan Parelli gehad hoor...mijn merrie is een alfa merrie met een zeer gevoelig karakter en vanaf dat we Parelli gaan doen zijn ging het heel goed. Er zijn echter elementen uit de Parelli methode die ik minder vind en dus anders doe (zoals de circling game waarbij jij stil blijft staan in het midden en het paard rond je draait) volgens een trainster van Irwin reageerde ze hier soms furieus op omdat het paard op die manier je lijnen doorkruist en als je geen teken geeft dat je dit door hebt raken ze geërgerd omdat ze je dan niet meer vertrouwen als leiderfiguur, of dat nu ook zo is laat ik in het midden, maar nu ik dit weet en erop let gaat het heel goed.

Zo kwam ik dus bij Irwin terecht en de theorie over de juiste lichaamstaal in de kwadranten heeft ons ook enorm geholpen.
Ik vind het gewoon super handig om veel te kennen, altijd komt er wel eens iets van pas...

Peter Donck schreef op woensdag 8 juni 2011, 8:03:


Ja ik denk dat echt, als die 2-beners er niet meer zijn, gaan ze ook geen paarden meer fokken , het aantal stipjespaarden in Vlaanderen zou dan misschien ook drastisch gaan afnemen , misschien krijgen we dan wel weer van die wildkleurtjes ipv sinterklaaspaarden als paarden zelf hun partner kunnen kiezen en niet meer gedwongen worden tot paren

Tja, er waaien verschillende winden doorheen de paardewereld , sommige kunnen goed overtuigen dat bitloos niet altijd even goed is voor een paard, bvb Bent heeft (van de grootmeesters) een hele theorie dat je dan nooit de juiste ontspanning in de hals en rug kan verkrijgen met een bitloos hoofdstel of kaptoom omdat je niet op de juiste manier kan inwerken op de halswervels en onderkaak van een paard, die dan weer een invloed hebben op de wervelkolom (accordeon-effect) waardoor je nooit op de juiste manier de rug en achterhand kan versterken.
Wat ervan waar is, dat wil ik graag uitvissen...

Peet schreef op woensdag 8 juni 2011, 12:59:


Peet, accordeon effect is dus niet de juiste term, misschien is het eerder een domino effect? Kun jij het even uitleggen? Ik vind het namelijk nergens meer terug in m'n nota's. Even proberen te formuleren wat ik onthouden had, maar daar ongeveer kwam het op neer:
Het had te maken met druk (bitloos) op de neus tov de kandare, dat zou de eerste halswervels teveel op elkaar drukken en daar alle wervels in verbinding staan met elkaar ook een inwerking hebben op de rest van de wervels...kun jij even verder aanvullen aub?

e m kraak schreef op woensdag 8 juni 2011, 14:43:


Ik check gewoon even na wat ik gehoord heb. Zie me helemaal niet met een kandare rijden, is nooit de bedoeling dat ik nog met bit zal rijden. Ik ben voor naturel en simpel, maar wil toch graag weten hoe het werkelijk in elkaar steekt zonder sentimenteel gedoe. Tenslotte zien die paarden die ik daar gezien heb, paarden van de cadre noir enz....er helemaal niet zielig en mishandeld uit, integendeel, maar ne mens ziet wellicht vooral wat hij wil zien, niet? Ik wil echter niet de pretentie hebben om met mijn ietwat oversized derrière op m'n merrie haar rug te zitten sjocken en dan trots te zijn dat ik bitloos rij, maar ondertussen de rug van m'n arme paard mishandelen.. Ik heb de monsterlijk slechte ervaring achter de rug met een scheve fries en daardoor ben ik er me echt gaan in verdiepen, want dat ik wil niet dat mijn eigen paarden zo zouden worden omdat ik hen niet kan helpen om in balans en rechtgericht te lopen onder me.
Ergens wil ik het rechtrichten dus ook een plaats geven in de training en dan wel op de goeie manier.
Ik heb begrepen dat de kandare enkel voor hogere dressuuroefeningen zijn, dat je dus een groot deel van de training voor het rechtirchten met de kaptoom/bitloos kunt trainen. Ik vermoed dat het niveau waar het bit begint, mijn interesse stopt...

@Tineke, ik herinner me nog een post van Nick een heel eind geleden en die is me altijd heel erg bijgebleven omdat ik ook een pure bosklosser ben. Misschien even interessant?
http://www.hoefnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.hoefnatuurlijk.nl/fcgi/pnforum.fcgi?request=showsequence&cat=10&page=1370

Anita Cats schreef op woensdag 8 juni 2011, 16:55:


Thx voor de verheldering , heel goed uitgelegd!
Helemaal leek ben ik niet, ik voel wel het een en ander, paar jaren terug veel dressuur/wedstrijden gereden via LRV en schoo maar het geheel begin ik nu nog maar pas te snappen. Blijkbaar hebben we vroeger ook urenlang rechtricht oefeningen gereden dmv zijgangen, wendingen en overgangen, maar die naam werd er niet aan gegeven en er werd daar zo niet over gepalaverd zoals nu jammer genoeg. Via Marijke en m'n intructrice thuis begin ik het wel te snappen.
Wat jij zegt, is wat Chris ook duidelijk probeert te maken, éérst ontspannen paard. Logisch, maar je staat er niet altijd bij stil alhoewel het eigenlijk het belangerijkste is. Toch mooi dat ik dit weekend kon zien hoe je ernaartoe werkt, van de grond af, focus weg van de uitgang en focus op de begeleider via de focus oefeningen, pas opstappen als paard volledig ontspannen is en dan weer die ontspanning zoeken door die stellingen.
Mijn vriendin heeft 7 GB bij elkaar gefilmd, bij interesse zet ik wat filmpjes neer...

Ik zag hier nog een paar tekeningen van de halswervels, maar er staan er geen bij met de kaptoom, misschien komt dit dan overeen met de tekening van de trens? Dus de kandare is er enkel voor de oprichting...
http://www.paardenbegrijpen.nl/kennisbank/kandare-werking

Dat is het nu net, ik heb paar paarden bereden op buitenritten, die heel erg scheef waren, niet in balans. Als je dan een paard rijdt die wél in balans is, is dat een verademing. Ik weet niet wat jullie doen, maar op buitenritten ga ik in de draf en galop wel wat verzamelen, controle over de beweging krijgen, vooral bij lange stukken rechtdoor, anders is het niet leuk om te zitten en al helemaal niet voor paard z'n rug. Vandaar, ook in het bos wordt er dressuur gereden...

Mooi Piet, dat is de richting die ik uit wil. Dankzij PN kan ik het allemaal wat beter plaatsen, alles die ik gezien heb. Zoals jij zegt klinkt het logisch en zo'n mensen zijn er nodig voor de paarden en de ruiters te begeleiden, inderdaad niet die ingewikkelde krullewieten.

Pff...sorry mijn Nederlands, om de paarden en ruiters te begeleiden...

Martina schreef op donderdag 9 juni 2011, 9:00:


Martina, het is allemaal zo moeilijk uitleggen wat ik voel. Het is geen verzameling zoals je ziet in de dressuur, maar misschien is ondersteunen een beter woord.
Ik ga af en toe gaan rijden bij een vriend die een manege heeft in regio Aarschot (regio ook van de Poedertoren). We gaan lange tochten doen in de buurt en daarbuiten. Meestal zijn het zandpaden, krinkeldewinkel door de bochten en af en toe bergop-beraf . Als ik dan het paardje waar ik mee rijd (deze is trouwens erg scheef) ondersteun met mijn zit, zeer soepel en ontspannen meezitten (ik ga niet verlicht gaan zitten in galop) maken dat ik licht contact heb met de voorkant en af en toe halve ophoudingen geven, dan gaat hij minder gaan wegduwen met zijn achterbenen, wat ik persoonlijk vreselijk vind, maar lichter vooraan worden en achteraan meer onderbrengen waardoor hij ook meer in evenwicht door de bochten kan galloperen. Als ik dat niet doe, gaat dat hoofd meer de lucht in, gaat hij de bochten in als een dweil in galop, achterbenen niet onder zich maar meer van zich wegduwend en dat is erg slecht voor zijn rug.
Ik probeer er dus voor te zorgen dat het paard ronder en lichter in de hand gaat draven, of galloperen, door de voorkant lichter te maken door de halve ophoudingen af en toe, been erbij en met m'n zit de beweging/cadans van de achterhand goed te volgen. Misschien voelen jullie dit niet zo aan, maar ik had het idee dat dit paardje er baat bij had. Als ik hem liet galloperen zonder iets te doen, dan week hij enorm naar rechts af en ik belandde altijd met m'n hoofd in de takken. Ergens denk ik dat dat afwijken iets met z'n scheefheid te maken had...

Wat leuk om te lezen allemaal.

Hier een filmpje over het grondwerk. Ik was denk ik de enige die een semi-private (halve les in mijn geval omdat het anders te duur werd) les genomen heb en er was blijkbaar geen tijd om me les te geven, enkel een demo met m'n paard. Beetje jammer, maar ik begreep het wel.
In het binnenkomen probeerde ik m'n paard haar aandacht op me gericht te houden door de focus oefeningen. Toen Chris afkwam en uitleg vroeg over m'n paard en mijn ervaring met zijn methode, verslapte m'n aandacht voor m'n paard, vooral toen hij de aandacht naar een Indiaans amulet bracht die om m'n nek hing. Ik denk dat hij me een les geleerd had, in de aard van: kijk eens naar het vogeltje.... en het moment dat ik m'n aandacht niet meer op m'n paard had, she bended in to me (dus de bolle kant van haar lichaam naar me toe draaien om nerveus de uitgang in de gaten te houden). Ik was door de mand gevallen, kreeg een standje van Chris, dat dat heel erg gevaarlijk was en ik dit nooit een paard mag laten doen.
Hij heeft dus met m'n paard een demo gegeven, vond het best wel heel interessant, de praktijk ga ik dan inoefenen met een lesgever van hem, maar mijn belangerijkste les heb ik toch wel gekregen in dat ene moment dat m'n aandacht verslapte. Wat er ook gebeurt, de aandacht altijd bij je paard houden en ingrijpen zodat het paard steeds de focus op jou heeft.
Dit paard heeft in de Eifel gestaan, dus nu pik ik weer in op de training. Ze is erg gevoelig, maar tergelijkertijd zeer slim en ietwat koppig (het is een paard dat zich op de achtergrond houdt in een groep, geen conflicten aangaat, maar ze kan plots best wel heftig uit de hoek komen). Chris had haar in een mum van tijd door, je mag niet soft zijn met haar, maar zeker niet te hard want dan verliest ze haar vertrouwen in je. De truuk met de lijnen en kwadranten wil ik graag volledig onder de knie hebben, zelfs met trailerladen hebben we het vandaag enorm kunnen gebruiken.

http://www.youtube.com/watch?v=th5stwKU9jU