muriel schreef op woensdag 1 april 2009, 21:54:


Ja,deze ziekte bedoel ik Anja waar ik over schrijf bij de fotoserie!!!!.
Heel belangrijk!!!!.
Veel shetten overlijden in voorjaar vroege zomer omdat eigenaren ze willen laten afslanken omdat ze ze ineens te dik vinden.
Ook drachtige shetjes moeten presies optijd voer krijgen ,te laat dan kan de ziekte optreden.
Je herkent het vaak als het al te laat is.
De mest heel goed in de gaten houden.

Heeft een shet kleine harde keuteltjes dan moet hij eerder voer krijgen!!!
Heeft hij een diaree staart ,dan oppassen,koliek door zand of ook te weinig voer.
Neus over de grond laten slepen bij lopen en lusteloos ..ALARM ,opletten.
Komt het dier echt tegen je aanduwen dat je denkt,nu even niet en blijft deze ermee doorgaan kan het een teken zijn dat hij meer of eerder voer moet hebben,ze zijn dan erg aanhalig want weten dondersgoed waar het voer vandaan moet komen.

Groetjes Conny

Anja Seijn schreef op woensdag 1 april 2009, 23:19:


Hoi Anja,

Let op dat een shet gewoon grasplukjes eet met zand en al,dus een weide waar bijna niets te eten valt vult hij/zij gewoon de buik met zand!!!!!.
Als je voert in een zandbag zal een shet ook gewoon de laatste plukjes hooi opeten met het zand eraan vast.
Ik voer alleen op het verharde stuk om dit te voorkomen!
Lijnzaad koken en als wormenkuur geven regelmatig zorgt er ook voor dat het nodige zand verdwijnt.
Je vindt dan de andere dag mest waar als je ze openbreekt gewoon zand in zit op hoopje.
Ieder paard krijgt zand binnen maar wordt het teveel en zakt het in het onderste gedeelte van de darmen dan kan de ontlasting er niet meer door en worden de keuteltjes als maar kleiner of het wordt waterige diaree!!.
Ook kunnen ze moeite hebben met plassen door al dat zand in de buik.
Laat de dierenart dit goed controleren!!.
Hoop eerder dat er veulentje komt natuurlijk!!!
Succes,
Conny

Anja Seijn schreef op donderdag 2 april 2009, 20:05:


Hoi Anja,
Gelukkig alles goed met je kleine meidje...ja,ik was wel bezorgd maar ik heb de nodige ellende van dichtbij meegemaakt.
Dat er zand in de waterbak komt komt vaak van hun lippen af en gewoon van hun vacht als ze langslopen.
Het belangrijkst is de mest controleren in water laten oplossen.
Ik geef de shetten zo 2xper maand een wormenkuurspuit met daarin gekookte lijnzaad.
De Welsh krijgt 1,5 spuit 2x per maand en de pony en arabier 2 en 3 spuiten per maand.

Ik neem een voerschep vol en die doe ik in grote pan en vul die met water en breng het aan de kook.
Je ziet dat de zaadjes openbarsten en er een slijmerige pap ontstaat.
Blijven roeren anders gaat het aan de bodem zitten.
Als het een lekkere blubber is geworden laat ik het afkoelen en trek met een grote spuit de slijmerige massa op en voer het als een wormenkuur achter op de tong.
Kopje beetje omhoog houden anders willen ze het er nog wel eens uitlaten lopen.
Leuk klusje om te doen.
Dierenarts vertelde dat als je het standaard bijhoud het zand minder kans heeft zich op te hopen.
Merk je dat er de andere dag aardig wat zand in de drollen zit doe je het gewoon nog een keer.

Groetjes Conny

Spirithorses schreef op vrijdag 3 april 2009, 15:29:


Ja,officieel is de vlier giftig maar dat weten paarden,ze gaan er wel van eten als er niets anders is!!.

Wij hebben BERKEN (kunnen ze eten), LIJSTERBESSEN(mooie bloemen en vruchten voor de vogels), ELZEN (kunnen ze gewoon eten maar als de bast wordt gegeten gaat de boom dood), bomen groeien snel zodat je ook snel schaduw krijgt.
Berken mogen in de winter niet gesnoeit worden de andere bomen juist wel.
Om de stam wel paaltjes zetten met gaas anders zijn ze zo weg.
ook willen ze nog wel eens schuren!!.

groetjes Conny

Ilma Meijer schreef op zaterdag 25 april 2009, 0:33:


Of ze sneller afbrokkelen weet ik niet,valt mij niet op maar ik maak wel dat wanneer de bak droog is er bij de drinkbak een grote natte plek is zodat de hoeven een aantal x per dag nat kunnen worden.

Groetjes Conny

Piet schreef op zaterdag 25 april 2009, 6:21:


Hartstikke leuk Piet,heerlijk omgaan met zo'n dier!!
Ze vertrouwt jou totaal en geniet van de leerschool zo te lezen.

Groetjes Conny

Anja Seijn schreef op zaterdag 25 april 2009, 19:48:


Hoi Anja,

Wanneer paarden in de natuur water gaan drinken komen ze waarschijnlijk...of niet een plek tegen waar ze met hun voeten ook in het water kunnen lopen.
Ik denk dat ze van nature presies weten wat hun hoeven nodig hebben en bij regelmatig drinken op de drinkplek ook wel het water in zullen gaan.
Misschien dat er foto's bekend zijn van paarden die in een drinkplaats staan.
Staat jouw paard nu in het land dan kan de zool misschien niet slijten wat er in de natuur af zou gaan en blijft er oud materiaal onder zitten dat scheurtjes vertoond.
Scheuren in de hoefwand zijn dingen waar je in ieder geval wel op moet letten.
Ik heb ze de hele dag in de bak staan en zorg dat er met lange droogte een behoorlijke natte plek is zodat de hoeven vol kunnen zuigen met vocht als ze er tijdje staan te drinken.
Heb ze al 12 jaar zo thuis en alles gaat prima.

Groetjes Conny

Groetjes Conny

Arabesk schreef op zondag 26 april 2009, 10:53:


Ook is het zo dat je vroeger paardenmensen had en nu mensen met paarden.

De sportpaarden van jaren 60/70 waren de paarden meestal die bij de boer op het land moest werken en waarmee de kinderen op een manege gingen rijden en dan uitkwamen in de dressuur of springsport.
(ik ga mij nu echt oud voelen!!!).
Ik heb mijn oude in de strengen bladen nog en paard en sport en daar zie je dressuurfoto's die heel anders zijn dan nu.
De springsport was toen de harde wereld met veel blessures.

Ik begon met mijn ponypaardje in geloof 1975 en dat dier was toen net 4 geworden en ik was 11 jaar,ingereden en na het afwerpen van haar ruitertje die haar arm brak verder als lespony gebruikt.
Wij hadden het thuis goed en ik kon een pony krijgen .

De andere mensen op stal waren of oud militairen die in de dressuur hoog reden of de springsport.
Veel eigenaren hadden een eigen bedrijf en konden het zich veroorloven.
Ook was het vaak dat bedrijfseigenaren elkaar troffen na het rijden...als ze dat al deden in de bar waar flink nageborreld werd en vele grote verhalen over dorpsgenoten,werk,roddels elkaar troffen.

De lesklanten van de landelijke waren vaak boerenkinderen met hun paard of pony die ze meenamen van de boerderij.
Ook bestond onze manege pas net,opgericht in 1971 en was oorspronkelijk een boerenbedrijf waarvan een grote loods de rijbak werd.
Het paard was vaak daarvoor gebruikt op het land of een fokmerrie.
Veel boeren hadden in die tijd een fokmerrie of hengst erbij voor de handel.
Raakten ze het niet optijd kwijt dan ging het gewoon naar de slager met het andere vee.
Hengstveulens die niet welkom waren gingen vaak naar de slacht want in die tijd waren er niet veel mensen die een hengst konden houden.
Ook op een manege was dat vaak een probleem.
Nu is het mode een hengst te hebben en wordt er ook gewoon gedekt.

Deze mensen hadden een natuurlijk gevoel om met de paarden om te gaan van vader op zoon etc.
Ook deden en doen veel boeren nog steeds zelf de hoeven bekappen,ze doen de schapen en koeientenen ook.
En de boer waar ik mijn hooi haal heeft Fries paard en doet ook zelf de hoeven bekappen.

Met de paarden werd niet overdreven gereden ,ze hadden namelijk weidegang en de boerenzoon of dochter waren vaak van kleinsafaan bedreven in het rijden en hadden van nature goede zit .
Dus 2x in de week lessen en er waren nog niet zoveel wedstrijden,paar weekeinden in het jaar waar we moesten laten zien wat we konden.
Onderlinge wedstrijdjes waren er denk 3x per jaar.

De pony mocht vaak blijven want koste ze toch niets en hield het gras kort en kinderen uit de buurt konden zich vermaken.
Zo ben ikzelf ook aan de paarden gekomen,onze familie heeft altijd wel iets met paarden gehad en in de klas zaten altijd wel kinderen van de boerderij.

Bij ons op de manege waren twee dressurruiters die hoge dressuur reden ,de eigenaresse,haar schoonzus en de oud militair.

De dressur was ook heel anders,bij de hoogste dressuur liep het paard pas echt bij elkaar met de kont eronder en de kin richting borst maar niet zodat ze achter de teugel liepen.
De B, L,M dressuur was met nu vergeleken nog met paarden die beoordeeld werden door hun voorwaartse gang,op letter rijden,reageren op de hulpen van de ruiter ,het gaan van het paard was belangrijk!.

Nu hebben er zo veel mensen een paard of pony die totaal geen idee hebben wat het allemaal inhoudt,ze worden op de manege op stal gehouden,geld voor stalling is in deze rijke tijd totaal geen probleem met de tweeverdieners.
Alles gaat goed totdat er iets fout gaat en dan hebben ze er de ballen verstand van(geld niet voor iedereen).
De hoefsmid heeft het vaak veel te druk om echt regelmatig langs te komen,spreek uit eigen ervaring,waardoor er verkeerde beenstanden ontwikkeld worden door verkeerd neerzetten van de benen door te lang doorgegroeide hoeven,bochtjes kunnen niet lekker afgewerkt worden en paarden zwikken of gaan hun voorbenen aantikken.
Dierenarts moet langskomen en geeft prikje of poedertje en rust als advies en huppekee dan gaat het helemaal mis.

Stallen die niet optijd uitgemest worden doordat de manegebedrijven zo groot zijn geworden dat het veel tijdrovend werk is.
Voeren,...hup ,een schep bix door de tralies en snel doorgaan want er wacht meer werk.

Paard krijgt problemen omdat het of verkeerd bereden wordt,geen warming up of cooling down noem maar op...paar dagen op stal omdat eigenaar geen tijd heeft ,dan er weer flink tegenaan want volgend weekeinde wedstrijd.

Als het paard dit allemaal niet meer trekt en problemen krijgt die telkens terugkomen dan wordt besluit vaak genomen om het dan maar weg te doen want kindlief moet toch kunnen rijden en...wat zukllen de anderen wel niet denken!
Paarden zat toch!

Ik kan mij de tijd nog goed herinneren dat iedereen ineens met een hoedje wilde rijden want dan leek het net of je hoog in de dressuur reed.
Moeders die hun kleine meisje maar al te graag hoedje opzette in een dressurwedstrijdje,alleen maar uit ijdelheid.

Pas nog pony met problemen naar de slacht gegaan,ex z dressuur pony die nieuwe eigenaresse kreeg,veel te enthousiast begonnen want op deze pony zou het haar ook wel lukken..dus niet,blessures volgen..pony krijgt geen kans bij ander ruiter omdat pa bang is dat het de ander misschien wel lukt,..zelfs weidegang zal altijd pijn doen voor het dier..hup ,weg ermee en van het verzekeringsgeld een paard gekocht want de kleine meid gaat naar Deurne en dan moet je een paard hebben.

Verhalen zoals deze hebben mij mijn hele leven al achtervolgd en hebben mij indertijd doen besluiten het anders te doen.

Ik ben in het trotse bezit van twee ex slacht shetveulens4 maanden oud destijds.
Een dampige manege pony die nog even laatste dagen mocht slijten bij een meisje die haar paard aan Hoefkatrolonsteking]">hko kwijtraakte op 4 jarige leeftijd,de handelaar zou het dan AFVOEREN!.
Twee slachtpony's door geen onderhoudt aan de hoeven.
En mijn Arabier die ik als veulen heb gekocht vlak voordat mijn oude paardje op bijna 30 jarige leeftijd op natuulijke manier overleed na op 18 jarige leeftijd de ziekte hoge overhoef te hebben gekregen door niet optijd bekapt te worden en een verkeerde beenstand ontwikkelde.
De smid had of nooit tijd of vond het niet nodig.
Nou Piet,een heel verhaal,ik ben begonnen en het ging vanzelf...

Mijn kennis heeft een paard met Hoefkatrolonsteking]">hko fase 4 en die heeft nu de bejaarde leeftijd berijkt,gaat met tussenposes goed.
Meestal wanneer de smid moet komen of net geweest is,denk dat dat toch met de stand te maken heeft door het doorgroeien van de hoeven in tussentijd.
Paard staat op speciaal beslag.

Ik vraag mij af of er al eens iemand een paard met Hoefkatrolonsteking]">hko heeft die natuurlijk bekapt wordt en wat daar de ervaring mee is.
Ik zou het best willen proberen maar mijn kennis durft het niet.
Nou, ik stop want heb zere vingers!!

Groet Conny

Piet schreef op zondag 26 april 2009, 13:10:


Dat verschil in rijden met western en engels heb ik ook gemerkt.
Vroeger op de manege was het altijd zo dat wanneer er gereden werd men aan het hoofd zat te trekken of frummelen met teruggetrokken teugels om het hoofd naar beneden te krijgen.
Eerst moest je het kunnen in halt,om het gevoel te krijgen,dan in stap en dan draf,galop.

Wat gebeurde er dan,je had het paard "aan de teugel" en ging dan voorwaarts,je hielt het dan al tegen in de voorwaartse langerekte beweging.
Het paard loopt op de voorhand.
Men ging dit proberen vol te houden in alle gangen met als gevolg trekken aan de teugels...paard trekt terug en is sterker...nog harder trekken en als dat niet meer lukt terug naar stap.

Daaruit weer verder en zo ging dat een uur lang zonder halsstrekken en alleen geficeerd op aan de teugel lopen.
Op een gegeven moment zat een paard ''vast'' aan een kant en moest je op de andere hand gaan oefenen..resultaat vaak twee kanten vast en zere armen en schouders van het trekken.

Men gaat dan vaker op de hand rijden die het beste gaat en vergeet de ''moeilijke kant''en het paard krijgt meer beweging en wordt scheef.

Benen om voorwaarts te werken werden vergeten en het begin van een kapotgereden paard was geboren.

Iedereen die dressuur reed op de manege was hetzelfde bezig en je zag het ook steeds meer bij het inrijden op wedstrijden.
Paarden die er niet meer tegenkonden gingen er vandoor of tong over het bit,verzet ,achteruit lopen,kop in de lucht...sterrenkijker werd het dan genoemd!
Paarden die kleddernat waren van het zweet door verzet en geen tijd meer kregen om aan een lang teugeltje te lopen.

Ook in een proef is er maar een korte tijd lange teugelwerk.

Ik probeerde zoveel mogelijk met benen te rijden en met een lange teugel om zo de slangenvoltes te kunnen rijden zonder je handen te hoeven gebruiken.
Iemand die op tv alleen opgerolde paarden ziet denkt niet meer dat een paard ook een lange hals nodig heeft om op adem te komen.

Mijn nu 7 jarige paardje is ingereden meer op de westernstijl,met de handen naar voren en het paard wat de hand opzoekt en zo het contact legt met de ruiter en met vrij wil een ronding naar bepaalde lengte uitvoerd,gewoon eerst voorwaarts en zonder te trekken en het contact volgt vanzelf.

Als iedereen het zo zou leren zouden er een hoop minder blessures zijn bij ruiter en paard omdat je geen kracht gebruikt maar souplesse.

Groetjes Conny

stumperd schreef op zondag 26 april 2009, 13:39:


Nog even...moet je ook eens kijken op foto's hoe een ruiter zit als het paard achter de teugel loopt.
Het hoofd van het paard is achter de loodlijn en vaak ook het hoofd van de ruiter.
Alleen maar bezig of het paard wel in de ronde houding loopt.
Ga je zelf voorover zitten dan wordt het gewicht verlegd naar de voorhand.
de foto's worden vaak gekanteld in de bladen gepubliceerd om het niet te laten opvallen.
Wanneer je er een lineaal onder de voeten van het paard legt zie je hoe scheef de foto is genomen.

Als je vroeger je paard achter de teugel liet lopen kreeg je een aanmerking op je protecol en advies om het paard voorwaartser te rijden om de neus op de juiste plaats te krijgen.

Zoook foto's van paarden die te koop staan,paard wordt vaak met de schoft hoger afgedrukt om te doen lijken dat de schoft hoger is dan de kont.

Het wereldje is zo geworden en het is moeilijk terug te draaien omdat er veel geld mee gemoeid is en er steeds meer mensen bij zijn gekomen die zich te weinig verdiept hebben in het paardrijden voordat ze er een aanschafte.

Groetjes Conny

Piet schreef op zondag 26 april 2009, 13:47:


Hoi Piet,ja ik had de hele pagina vol geschreven en er kon geen letter meer bij!!sorrie!!.
Dit bericht wat je nu hebt geschreven kon ik niet terugvinden maar zag het pas toen iemand,geloof Joop eroip gereageerd had.
Nu vind ik het ineens wel?.

Ja, gelukkig komen paarden af en toe bij mensen terecht die ze nog een goed leven willen geven en door die verhalen te vertellen kun je bewijzen dat ze nog lang niet op zijn of versleten.
Helaas kunnen veel paarden er niet voor zorgen dat deze verhalen verteld kunnen worden omdat ze moeten sterven doordat hun baasje het niet ziet zitten.

Helaas komt hun verhaal er op een andere manier toch omdat hun afgehakte pootjes bij een hoefsmid beland die erop kan studeren!!.
Komen ze bij natuurlijke bekappers terecht volgt hier hun verhaal van wat er allemaal is mis gegaan en hoe ze hadden kunnen blijven leven!!.

Toch goed onderwerp Piet,zeker maar voor veel mensen herkenbaar en sommigen zullen het stil houden of hebben spijt van hun beslissing toen gemaakt.

Hopen dat er toch lering uit getrokken wordt.

Nou Piet,het is te hopen dat ooit de tijd komt dat mensen zich meer gaan inleven in de manier waarop met paarden en pony's om te gaan.
Misschien dat het dan ooit beter gaat.
Hoe zou het zijn als men een dressuur proef zou moeten kunnen laten zien met een rechtgericht paard dat het meerendeel met de neus bijna over de grond moet gaan en zo de figuren rijdt!,dat zal menig ruiter niet meevallen want halsstrekken is al eigenlijk het moeilijkste onderdeel van het proefje!!!.
Heel kort en als het niet helemaal getoond wordt zegt men ...ja ,maar het is ook zo moeilijk!!.

JUIST,een paard moet eigenlijk ook alles kunnen met de lange teugel,in de westernsport laat men dat vaker zien en dat zou bij dressuur en springen een groter aandachtsveld moeten zijn maar ja...het ziet er niet elegant uit.

Kom op mensen,laten we met zijn allen is gaan proberen filmpjes te plaatsen van dressuurproeven of anders met een paard die totaal de teugellengte krijgt aangeboden.
Dus slangevolte,gebroken lijn,s van hand veranderen etc.
Dat zal niet meevallen.

Ook beseft men vaak niet dat als een paard te hard gaat het tempo langzamer gaat wanneer je het paard meer teugel geeft,er wordt vaak gedacht...oh,dan gaat het juist harder en het trekken begint daarmee.

Groetjes conny

joop schreef op zondag 26 april 2009, 14:46:


Hoi Joop,vreemd.
Het berricht waar jij op reageert is hier niet te lezen van Piet???!!.
Heb het wel gevonden maar het staat hier niet tussen.

Ja zulke mensen kom je steeds vaker tegen,hebben ontdekt dat sommige paarden met kunstjes met hun koppie naar beneden gereden kunnen worden,het lijkt op aan het bit gaan maar is totaal tegenovergesteld.
Paard geeft vaak in eerste instantie toe omdat hij nog niet presies weet hoe eronder uit te komen.
Op den duur lukt dat het paard door allerlij maniertjes te ontwikkelen en wordt dan gezien als lastige knol.
De paarden die het vaker hebben meegemaakt nemen maatregelen zoals er gewoon afbokken.

Gelukkig zie jij het in maar veel eigenaren geloven zo een ruiter en gaan het nadoen of er les bij nemen met een daarna totaal verkloot paard!.

Groetjes conny

stumperd schreef op zaterdag 25 april 2009, 10:03:


Hoi Piet,

Had het verhaal van Allegra al doorgelezen en had vandaag door regen tijd om mijn oude foto's hier te bekijken.
Eerst schreef ik onder de naam reddertje en werd later stumperd omdat ik opnieuw moest aanmelden en ik mijn wachtwoord niet meer wist

Ik heb zoals je misschien wel weet twee pony's weer helemaal goed gekregen die al tijden geen hoefonderhoudt hadden gehad en al half jaar op stal stonden voor ze weg ..zouden gaan.
De bonte had mega tenen met vreselijke wijkende scheuren in de tonen en achter een trap tegen zijn kont gehad van ander paard en het zou niet meer goed komen.
Hij stond heel stijl.
Ik kon de voeten niet opnemen omdat hij gewoon niet op zijn andere pootje kon steunen omdat dan de scheuren open gingen.
Ik heb de tonen gevijld in het begin zonder de hoeven omhoog te houden,gewoon de vijl vlak langs de grond langs de teen halen en zo de toon vrij van de grond te krijgen zodat er geen druk op de wand kwam.
toen de voet na een tijdje wel gegeven kon worden de pony laten steunen om mijn knie zodat het geen pijn deed.
In de rijbak kon ik op den duur de vijl onder de hiel doorhalen en kon zo beetje vijlen.
Ook de achterhoeven gingen niet makkelijk omdat hij dan weer moest steunen op voorvoeten,dus ook achtervoet op mijn gehurkte knie gelegd voor stabiliteit.
Foto's onder reddertje 02-04-06 latere foto's onder stumperd 22-05-07.

Ook de andere pony had vergroeide hoeven die bijna omkrulden en het dier lag bijna de hele dag op stal.
Het eerste wat ik gedaan heb was de tenen rondvijlen van de voorhoeven zodat daar de druk weg was.
Ze hebben heel snel in de gaten dat je ze helpt en al ben je telkens iedere dag of paar x in de week bezig met kleine beetjes en belonen komt het goed.
Foto's andere pony 13-12-06 onder stumperd in het fotoalbum.

Allegra heeft hoogstwaarschijnlijk angs haar voeten te geven omdat ze dondersgoed weet dat ze dan pijn krijgt in haar andere voet.
Ook de achterhand is nog niet in staat het gewicht te verdelen.
Misschien kan iemand helpen voor ondersteuning zodat ze goed kan staan en je in ieder geval iets kunt doen.

Groetjes Conny

Hoi Christel,
Ik heb een stuk weggehaald omdat ik niet kon reageren .

Prachtig,duidelijk uitgelegd...ik wilde gister al reageren maar kon tussen de dingen door de tijd niet vinden.

Hoop dat veel mensen het lezen en de ogen openen en meer en langer van hun paard willen gaan genieten.

Wat mij ook opviel was dat het mode was een jong paard te hebben ongeveer 20 jaar geleden.
Mijn beesie was toen rond de 20 en in hun ogen een veteraan!!.
Men vroeg zich af wanneer ik een ander paard zou kopen.
Ook toen ik 18 werd dacht men dat ik mijn grote Welsch k in zou ruilen voor een heus paard.
Ik meet 1.58 m. en ben met haar gewoon tussen de paarden gestart.

Nee,dat wereldje heb ik nooit kunnen en willen begrijpen.
Hoeveel mooie talentvolle jonge paarden er niet in paar jaar tijd kapot zijn gereden...je wilt het niet weten.
Bolspat aan achterbenen en andere toen onverklaarbare kreupelheden.
Als een paard niet aan de teugel wilde staan werd het dier met het hoofd tegen de wand gezet en dan moest ie wel ,tot er een paard zo heftig reageerde dat het achteruit ging en stijgerde,ruiter eraf met rugletsel.
Paard was onbetrouwbaar en werd afgevoerd.
Er waren nog mensen die het wilde proberen goed te krijgen maar de ruiter was zo pisnijdig dat ze niet af wilde gaan en had geen pardon.
Elk ander paard daarna was hommeles tot ze naar andere manege ging en we niets meer hoorde.

Ach..van die dingen...

Groetjes conny

Ilma Meijer schreef op zondag 26 april 2009, 20:55:


Hoi Ilma,

Ja,mensen die onze tijd nog hebben meegemaakt zien het verschil met nu.
Sommige dingen zijn sterk verbeterd dankzij sites als deze en dat is wel nodig nadat de dressuur zo ineens op kwam bloeien in die jaren.
Ben wel blij dat ik het heb meegemaakt en dus nu met een andere manier naar het paardrijden ben gaan leren kijken.
Ook gemengde gevoelens van ...wat heb ik mijn beesie allemaal niet aangedaan ,je wist niet beter,gelukkig hield ik wel heel veel van haar en was ik altijd erg voorzichtig.
Alle tijden hebben voor en tegens maar hopen dat de paarden er ooit wat aan hebben met de nieuwere toekomstige generaties die veel kunnen vinden op internet!!.

Groetjes Conny